- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / I. Bondestudentar. Mannfolk /
261

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

kvilte seg søteleg inn til Aksline av sterke Mennar, og
Andlit som glødde, og halvopne Munnar i glad, løynsk
Smiling, som visste Møyane med sjølve-seg, at det var
dei som bar Livsens Løyndom, og at dei nok kunde
gjera Gutane sæle naar dei berre vilde. Men Gutane
heldt sine Gjentur inn-til seg trygt og godt, og svinga
av Stad med deim so stolteleg som visste dei vel, at
det kom nok den Stundi daa dei glade Møyane vilde.
Og Hornmusiken rulla i varme Tonar, jagande heile
denne Elskhugssveimen som Vinden jagar det ville Hav.

Det tok til aa suge under Bringa hans som ei Sorg,
at han ikkje var ung og ikkje kunde vera med. Han
skulde gjerne ha svinga seg med ei som henne der, ho
som knapt var utvaksi enno, ho med det svarte Haare
fritt ned-yvi Ryggen, med Augo som straala av
Ungdom; eller med henne der, den brune, varme, i djupt
brunt Fløyel, ho som dansa so vent at ein vart
hug-tekin berre av det; eller med henne der, den bleike, ho
med den aalvorsame Munnen og desse lett uppdregne,
kjælne, nervøse Aksline, som gav slik Lyst til aa falle
henne um Halsen. Aa, der var so mange. Dei kom
svivande fram som Synir av det Slaget som Djevelen
sende, naar han vilde faa Mennane til aa synde.

Kandidat Braut braa-vakna. Burt-i den andre Sida
av Salen, inn-under Treve, saag han Kona si, stakkars
snilde, halvgamle Hanna. Ho leita etter Mannen sin;
han visste det nok. Det var ikkje anna fyri enn aa lata
seg finne.

Han gav seg i Veg med eit tungt Sukk. Herre Gud,
no hadde Djevelen vori etter han att. Aa, at ein skulde
vera so veik i sitt Hjarta. Gift Mann —.

Naa! jaso? So den Karen stod her og luska? Det
var svært. Den Gutungen?

Daniel Braut vart harm. Han kom farande til Kona

261

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:10 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/1-1944/0263.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free