Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
hadde vist seg aa vera ein slik. Kanskje vilde ho segja
det til Frua. Eller til Kandidaten. So maatte Laurits
flytja. Og so vilde Braut segja det til Presten. Og
Kammeratar kunde faa vita det. Og mange kunde faa
vita det. — Men kva vilde han bry seg um det. Berre
han visste kva ho tenkte!
Helene stod og stelte ved Vaskestolen. Ho fortalte
at ho hadde vori ute i Dag. Men i Kveld hadde ho vori
Barnegjente. «Kandidaten og Frua er ute, di,» lagde
ho til.
Det skok i han.
«Fryser Di?» spurte ho.
Han gjorde visst det, svara han. Og han kjende kvar
Sige bivre i Kroppen. Hadde vel fengi Kulde i seg —
«Ja saa faar Di lægge Dere aa bli varm da,» sa ho.
«Jeg faar vel det,» svara han.
«Er det ellers noe?»
«N—nei Takk.»
«Godnatt da!»
«Godnatt.»
Han sat etter og beit seg i Lippa og grein skamfullt
til seg sjøl...
IH.
Daniel Braut og Hanna Stensrud hadde vori gifte i
fem Aar og hadde tvo Gjentungar med ljost Haar, flate
Nasar og late Augo.
Dei hadde livt godt ihop. Iser hadde ho, fraa
Bryl-laupe av, vori so elskhugsfull, at han stundom laut
tenkje det kunde ha hjelpt med mindre av det Slage.
Det var ikkje alltid so greit aa svara ja, og
kannhende stadfeste sitt ja med ein Kyss, naar ho kom med
sine Spursmaal um han elska henne, eller hevja seg i
277
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
