- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / I. Bondestudentar. Mannfolk /
318

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Det var fyrste Gongen Laurits hadde havt Bruk for
noko av det han hadde lært; han kjende seg heilt Kar.
Sidan fann han fleire Ting aa segja; og daa dei kom inn
paa Unionsspursmaale — «Kongen faar ikkje Lov av
Svensken at sanksjonere», hadde ein sagt —, var det
Laurits som greidde best ut i Emne, av di han kunde
noko meir enn dei andre um Karl Johan.

No kjende Guten at han hadde vunni eit Rom;
Dagmar sjølv saag ut til aa vera fornøgd med han. Han
fekk eit Augnekast av henne som kveikte han upp som
eit Glas god Vin.

Daa dei skulde gaa, bad Gamlen Laurits koma att so
ofte han hadde Lyst; no ser De paa Lag korleis me hev
det, sagde han. Dagmar hjelpte til: me er ofte fleire
enn i Kveld, fortalde ho; og me disputerar og hev det
hyggjelegt. Laurits sa at han trudde han kom til aa
like seg her. Han saag paa Dagmar og var aalvorsam.
Ho gav han Handi; den tok han vyrdsamt imot, som
var det den høgste Heilagdom. So bukka han, sagde
Takk for i Kveld og gjekk.

— I Jolegaave fekk Laurits Kruse ein ny Klædning
av Fru Broch, og Hatt og Styvlar av Presten.

Han vart eit nytt Menneskje. At Jakka var eit Grand
rom i Halsen gjorde inginting; Skreddaren berre flutte
lite paa ein Knapp eller tvo og sa at det vilde jamne
seg, naar Klædi fekk venja seg til Kroppen.

Laurits kjende seg som høgare i desse Klædi; han
vart so fri og rask og elegant. Og fekk slik ein
Sjølv-vyrdnad. Ein tenkte finare, naar ein var fint klædd.
Naar han sette den breide svarte Hatten lite paa Skakke,
so kunde ein godt taka han for Kunstnar.

Aa, han var so sterk og so glad. Han skulde klara
det utrulege. Bringa hans gjekk høgt av Kraft og Mod;
paa tri-fire Aar skulde han hava Eksamen med Glans;

318

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:10 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/1-1944/0320.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free