- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / I. Bondestudentar. Mannfolk /
321

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

finne paa noko rimelegt aa slaa i Morbror Broch,
Pastoren —

— No forstod Helene, at alle Mannfolk var like. Og
var ikkje Studentane verre enn andre, so var dei visst
ikkje betre. Denne her saag no so snild ut. Men etter
hin eine Gongen daa ho kannhende var lite kaut imot
han, hadde han aldri vori som fyrr; og det saag ut til
at ho ikkje skulde faa han blid att, kor mykje ho gjorde
seg fyri. Det var fælt so lite som eit Mannfolk kunde
tola likevel.

So vondt som ho hadde det her, so kunde han gjerne
vera eit Grand hugleg imot henne. Men han berre ynskte
henne til Bloksberg; det saag ho. Jamra ho aldri so
lite for det som dei tvo kunde hava aa ottast fyri, vart
han arg; «Sludder,» sa han, «je har jo sagt dej, at du
ikke behøver aa være bange.» Men ho trudde ikkje han
skulde væra fullt so trygg. Det hadde gjengi godt til
dessa; og ho var sjølv modig sümetidir; enn um ho var
av deim som ikkje fekk Born! Gjeve Gud det var so
vel. Men so vart ho ottefull att. Ho kunde kjenne
eitkvart som kannhende var eit Merke; daa var det so det
svimra for henne; ho misste Pusten. Det hadde nok
ikkje vori langt fraa Uvite mang ein Gong. Og so gjekk
ho i Dagevis med liksom ein Krampeknute for Brjoste,
sjuk og skjelvande, mest ør av Otte; den einaste Tanken
som kunde lette eit Grand var den, at um gali skulde
gaa, so hadde me daa Gudskjelov Akerselvi.

Eller ho slo seg vill. Tumla med Studenten meir enn
maateleg; bar seg aat som eit Uting; for no kunde det
ikkje bli stort verre enn det var. Og naar ho var eit
Svin, so kunde ho likeso godt vera det til Gagns; det
bar so til Helvites kor som var.

Men hadde ho ikkje anna aa ottast fyri, so hadde ho
Husbondsfolke sitt. Ho hadde ikkje høyrt meir sidan

21 —Garborg I.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:10 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/1-1944/0323.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free