- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / I. Bondestudentar. Mannfolk /
389

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Dei tri unge Medisinarane reiste seg og gjekk. «Ska
vi paa Glæden?» sagde dei. —

— Det var ein som tok Georg paa Aksli med eit lint
Tak; Georg snudde seg; det var Laurits.

Vesle Laurits saag ut som det hadde hendt noko.
«Det var morsomt, at jeg skulde finde dej her,» sagde
han; «je maa faa tala med dej.»

Naa? sagde Georg og reiste seg. Og Laurits gav seg
med ein Gong til aa fortelja um det store som i Dag
hadde hendt han. Han hadde ikkje kunna sitja heime,
sagde han; han var so glad; det var so utrulegt; han
maatte ut og fortelja det; ja han maatte fortelja det
berre for aa kunna tru paa det sjølv.

Han fortalde so Georg knapt kunde fylgje med; Ordi
strøymde, strøymde, snaava yvi kvarandre; alt maatte
fram, fraa fyrst til sist; det var i Grunnen ein Roman;
det og det hadde ho sagt, og so og so hadde ho set ut,
den Gongen og den Gongen, og sistpaa i Dag, daa dette
store Under hadde hendt, som Laurits knapt torde tru
paa. Men alt maatte gaa løynt for det fyrste.

Georg Jonathan vilde ikkje døyve Gleda for Guten;
han høyrde paa med Tolmod og gratulera; sistpaa fekk
han ei Kjenning av, at det visst var noko meir, Guten
hadde aa segja, noko som han vreid seg for; han tøygde
dette um Festemaale so urimeleg langt. Med ein Gong
slo Laurits inn i en ny Tone og sagde: «aassen lever du
forresten ?»

Georg svara at han livde godt, og at han skulde gifte
seg snart; med Julie Lindner. Laurits gratulera av
Hjartans Grunn. Men —. Han snudde seg halvt burt.
Og so kom han att med same Spursmaale: «ja; men
aassen har du det forresten?»

Georg hadde det berre bra for Resten.

Daa fann Laurits Utveg. «Ja nu,» sagde han, «naar

389 *

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:10 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/1-1944/0391.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free