Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
med ein rik Advokat no. «Men hun beklager sig for
mig over, at hans Mor ikke er snild mot henne; hun er
vanskeli paa det, gamle Fru Hartmann; hun har
engang vært Hof f røken hos Enkedronningen.» —
— «Det er en søt Frue du har,» sagde Laaurits til
Georg, daa dei var komne inn paa Kantore att. «Du
kan ikke mene saa’ntnoe som det du skrev op til mig
den Gangen.» «Nei,» svara Georg turt; han kveikte Pipa.
Laurits stod og saag paa han ei Stund. «Den som
visste,» sagde han endeleg. «Den som visste hvad du
egentlig er for en.»
Georg drog paa Aksline og saag brutal ut. «Jeg er
en Mand,» sagde han, «som ikke agter aa la’ sig snyde.»
Vesle Laurits kjende seg ikkje heime her; han tok
Hatten og sagde Godnatt. Daa tok Georg han i Handi;
og med eit Mæle som lyddest mildt sagde han: Du skal
ikkje vera stur, Gut. Du ser, du slepp ikkje fraa dette
utan Havari; tak det med Mod, Laurits. Ver resolut
som Reven i Glefsa; riv Foten av deg, og frels Live.
Ein skulde stelle seg so at ein hadde eit Menneskje
umframt seg sjølv som ein aldri turvte ljuge for; men
det er ikkje greidt; og du lyt berge deg forutan. Du er
ein rædd Mann, Laurits, og Lygn er rædd Manns Verje;
men so fær du ljuge for deg sjølv med, so godt du kann.
«Pas dej selv du!» sagde Laurits og gjekk.
XV.
Med seine Stig drog han seg ned gjenom Troppi; han
stana ender og Gong.
No fanst det ikkje eit Menneskje som han kunde
for-klaare seg for. Og berre Faavisa hadde det vori av han
aa gaa til Georg Jonathan.
Rædd Mann? Han var ingin rædd Mann. Han vilde
438
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
