Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
130
HJAA HO MOR
aat Syborde att. Fanny smaug burt til henne og kysste
henne. Nei naadaa! sagde ho Mor; kjære, er det so
gromt med’n Per og meg idag daa? — Du Mor, kviskra
Fanny. — Naa? Du vil vel ikkje ha ein ny Kjole att?
— Fanny gøymde seg ved Halsen til Mor si: eg hev
visst vori leid mot deg, Mor. — Du? Nei daa . . .
Kjære deg, Barn, kor kann du no finne paa det? —
Jau; eg hev vori leid mot deg, Mor. — Nei, nei; du
er snild du, Krulltoppen; — er det noko i Vegen no
att? Du er so rar so. — Eg vil alltid vera snild mot
deg, Mor, kviskra Fanny ved Halsen til Mor si. Ho
Mor tok henne inn-aat seg og kysste ho: vil du det,
Barne mitt; ja eg veit du er snild ... No er det
best du gjeng og legg deg, so du kann faa sova . . .
Ja, ja, Barne mitt; du er snild; eg veit det; Gudskjelov
for eg hev deg; eg er viss paa at eg fær meir Glede
av deg enn —. So ja. Ja daa; me er gode Venir
me; — no maa du gaa og leggje deg. — Eg vil
alltid vera snild mot deg, Mor, forsikra Fanny; Mæle
hennar var varmt som av Graat. Med ein Gong drog
ho seg burt i Kraai att-um Sengi og tok til aa
klæde av seg. Ho var eit Grand flat. Ho Mor hadde
ikkje vorti noko kløkkt yvi Hugvendingi hennar.
— I det sette Bode var Holck skræmeleg. Han
tala um Reinleik i Tankar so Fanny skalv. Aa gjev
han vilde gjera det stutt. Uff, dette Høytreve . . .
endaa det kunde vel ikkje vera noko aa tala um no,
slikt Barnetull som det var; ho hadde vaksi fraa det
no, vaksi fraa det; ho kom aldri til aa tenkje paa slikt
noko etter denne Dag ... aa, no maatte han vera
ferdug. Men Pastor Holck vart ikkje snart ferdug med
den Saki. Logne og tunge fall Ordi hans; lognare og
lognare; tyngre og tyngre. Likamen vaar skulde vera
eit Tempel for Guds Ande; me kunde vita kva det
var for eit Heilagbrot daa aa sulke til og skjemme ut
dette Tempel og gjera det til Bustad for den ureine
Aand. Usælt det Menneskje som Guds Reinleiks Aand
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
