- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / II. Hjaa ho mor /
178

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

ofte i Barnerome. Var Guten snild, so leika ho med han
og kjælte for han; var han leid, gav ho vondt paa Fanny.
Ho lærde seg aa stelle han au. Naar ho ikkje var for
trøytt um Kvelden klædde ho av han sjølv; han skreik,
men ho heldt det ut, ofte i meir enn ein halv Time. Ho
kunde ikkje skyna at Mødrar kunde gjeva Borni sine i
Hendane paa ukunnige Barneg jen tur; hadde ho ikkje
fullgjort sin Mor-Skyldnad, so vilde ho aldri kunna sova
rolegt.

Verst var Guten um Nætane. Det tok gjerne til med
at han smilte i Svevnen; daa visste Fanny at han hadde
Mageknip. Han smilte og vreid seg, vreid seg og smilte;
ender og daa skvatt han upp med høge Skrik, liksom
han skulde ha drøymt stygt. Daa nytta det ikkje aa
leggje seg; ein maatte jamt s jaa til Vogga. Ved
Mid-nattsleite orka ikkje Fanny meir. Ho velte seg i Koll i
Sengi og drukna i Svevn. Men daa kom han. Æ—h!

æ—h! æ–h! Uh! Stynjande sleit ho seg upp or

Svevndjupni; det svimra for henne; ho kunde mest
ikkje sanse seg; endeleg fekk ho Taata inn i Munnen
paa han att; lagde seg so og tok til aa vogge. Byss,
byss; byss, byss... Armen sovna og seig ned; Vogga
stana; Ungen tok til att: æ—h! æ—h! Ho gav han

Taata; han vreid seg og miste ho att. Æ—h! æ–h!!

— Paanytt fekk han Taata; nei; no vilde han ikkje hava
ho. Han berre skreik. Vreid seg i sine Høgjend som
ein Orm og skreik. Det var ingi Raad; tumlande av
Svevn maatte ho upp og laga ny Flaske til han. Endeleg
Aa Gudskjelov. Ho velte seg inn-yvi Sengekanten og
steinsov.

–-Æ—h! æ——h! æ–-h! Uff!! Gud

hjelpe oss! Var det Eld laus? — Huff. Det var ikkje
Skrik! det var Stynjing, stygg, lang, haas Stynjing,
klemd upp fraa Magen; det saga henne slipande gjenom

178

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:50:26 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/2-1944/0180.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free