- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
54

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

1 54

FRED

gjekk han Far dit, og so var Gunnar fri. Det var
berre den skarve Leksa; men den fekk han heller lesa
paa um Laurdagskvelden.

Men daa næste Preike-Sundagen kom, fortalde Enok
at han vilde slutte med Kyrkjegonga.

Han hadde ingin Vanvyrdnad for Embætte; det var
ikkje det. Og han visste at Orde var like godt for di
um det vart forkynt av eit Verdensbarn. Men Gud
vilde at han skulde vera Prest i sitt Hus. Til Kyrkja
kunde han ikkje faa alle med; og naar han gjekk burt,
var han rædd det gjekk ymist med Gudstenesta heime;
dermed fekk han halde seg til Husar sjølv, so at ingin
av hans skulde vante Næring for Sjæli.

Gunnar grein av Sinne; so tok Graaten han. Og
han fekk Ris so han mest vilde kikna. Dermed var
den Voni sløkt. Og Sundagen vart den verste Dagen
i Viko.

— Men for Enok var det den sælaste.

Daa fekk han forlyste seg i Orde fraa Morgon til
Kveld, reint som svire i Orde og Naaden. Gud førde
han paa sine grønaste Beite og til dei klaaraste Kjeldur;
han fekk feite seg som Øyk i Eng og solke seg som
Barn i Solbakke.

Fraa Buakammerse vart det grøne Borde flutt inn;
det skulde vera aandelegt Matbord, liksom det raude
Borde var Matbord for Likamen. Leseborde vart sett
millom Vindaugo under Spegilen, so der kunde vera
ljost; Matborde maatte nedi Myrkekroken ved Døri.
So stod Enok ved Leseborde og var Prest i sitt Hus;
og Andlite smilte med sin himilske Smil, og Munnen
svelgde og smatta som i Vellyst.

Aa kor godt og trygt det var aa vera her saman
med Jesus i det søtaste Kjærleiks Umgjenge. So kunde
det gjerne storme der ute; og Himilen kunde gjerne
vera graa og kald. Og naar dei svarte Tréi der ute
susa og skreik um Vinter og Daude og all Tings
Faa-fengd, so kunde me herinne svara med Fagnarop; kva

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0064.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free