Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
144
FRED
var farin i Guten, um han maatte brüka so stygt eit
Ord. „Eg og Mor hans gjorde alt som stod i vaar
Formuels til aa minna han um hans Uppgave og
Skyldig-heit; ja eg for mi Ringheit brüka endaa Gud forlate
meg Magt mot mit eige Kjøt og Blod; men han var
so forherda og obstenasi, at han berre vilde til Sjøs.
I Dag er han rømd til Byn og vil hyra seg; og det
vil eg beda Dykk um, Enok, i vaar store Sorrig og
Benauels, at De ikkje maa bli forarga paa oss au for
dette."
Det var ikkje Tvil lenger. Enok tagna og vart kald.
Det skulde vera Takki. Og um Guten tok paa
Fantestig eller til Sjøs kunde vera slik Slag. Fortapt
var han i baae Tilfelle.
Kor dei vilde læ aat Enok Hove no, alle
Verdens-borni. „Det fekk han for Fantevase sitt!" Alle
Motstandarane han hadde havt, baade i og utanfor
Fatig-kommissjonen, daa han stræva med aa hjelpe
Fante-Tomas til Hus, — aa kor feilt dei vilde tykkje dette
var aat han. „No kann han hava det so godt. Kvi
skulde han dra innpaa oss alt dette Herke?" Og
Presten vilde sjaa paa han: „du har vel ikke
behandlet ham ret, min kjære Enok"; men Lars Nordbraut
og hans Venir vilde sitja i sine Møte og sukke og
segja, at han Enok Höve hadde nok ikkje havt den
rette Visdom her.
Han vart tekin av ei kald, hard Kjensle som han
kalla „Nidkjærhed". Denne Kjensla vende seg serleg
mot Presten, som hadde narra han innpaa dette med
han Tomas. Hadde kje Tomas havt Hus no, so hadde
kje Carolus rømt. Presten var Skuld i heile Ugreida.
Han høyrde Verdi til; ikkje av Kjærleik til Gud hadde
han gjort dette, men av Lyst til verdsleg Ros; han
vilde hava Lov av dei styrande, av dei megtige paa
Jordi. Med sløge Ord hadde han narra Enok med seg;
ikkje Guds men Prestens Reidskap hadde Enok vori; og
Fellt: „tilpas." Lov: Ros.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
