Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
168
FRED
gjekk eg so full av Tankar og Funderingar —; korleis
eg skulde brüka Ungdomen min best. so eg kunde ha
noko aa fara til med, naar eg fekk Garden ein Gong;
— tenkjer du aldri paa sovore, du?"
Gunnar vart upp i Under av aa høyre Far sin tala
so verdslegt og vitugt. Kannhende det kunde nytte
aa vaaga seg fram med–? Aa langtifraa.
„Aa ... ein kann vel alltid tenkja paa eitt og
anna," sagde han. „Men det nytta nok ikkje stort um
eg sae det, tenkjer eg." Han vart heit.
Enok sukka. „Nyttar det kje . . . aa snakka med
Far din?–— Det er underlegt aa høyra paa slikt . . .
for meg."
Gunnar vart endaa heitare.
„Naar det er noko eg hev Hug til, so plar det jamt
vera gale, tykkjer eg" ; — det kom meir Sinne i Mæle
enn han plent hadde vilja.
Enok tagna reint. Dei køyrde heim; og Gunnar
trega at han hadde vori so stutt paa det. Kven veil
um han kunde ha fengi Løyve likevel, dersom han
hadde spurt no?
— Dei stod ved Torvskuten og lesste av; daa heldt
Gunnar seg nærare Far sin enn vanleg. Han kunde
vilja spyrja ein Gong til.
Men Far hans tagde. Berre sukka ender og Gong,
so det var mest vondt.
Eg fær vel taka til sjølv denne Gongen, tenkte
Gunnar. Han Far er so underleg no for Tidi; kven
veit?
Gong etter Gong stod han med Orde paa Tunga.
Men han fælte seg av att. Det kunde visst ikkje
nytte.
— — — „Kva var det du meinte," tok Far hans i,
„daa du sa, at det kunde nok vera noko du hadde
tenkt paa? Kann du kje segja meg det?" Det siste
kom noko utölegt. „Du maa daa vel tru at eg meiner
det godt med deg; at eg ikkje vil deg vondt? — Det
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
