Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
182
FRED
Katrine og Carolus var „forkjølte"; Borni skreik for
Naglabit og Svolt; og han Litle-Tomas, som Katrine
gjekk med i Ryggbande sitt, vilde stundom mest blaane
burt for deim; dei laut ender og daa setja seg ned
med Ungen imillom seg og tine han upp med sin
eigin Varme. Det saag raadlaust ut aa klara
Vinteren ; og ho Katrine tok til aa undrast paa, kva
Beng’en ein skulde hava tvo lange Morsar gangande
her etter, naar dei ikkje kunde finne paa Raad! Ho
Else, som med sine tolv Aar var rett rask paa
Munnen alt, gnaala med paa sin Maate. Dei tvo
Morsane skyna godt kva Kvinnfolki meinte; og dei
glytte til kvarandre fraa Sida stundom, med utrygge,
granskande Augnekast.
Noko med det verste var, at det var Slutt med
Töbakkje.
Dei hadde kaupt seg ein Rull i Stavanger; men den
maatte Olaves Didriksen ha stoli. Han Gamle-Tomas
gjekk alt og togg paa Fore i Töbakks-Lümma si og
banna og sturde og var reint utav Lag; hadde gløymt
baade Anskuelsar og Aspektir. Carolus hadde sét seg
Kans med aa naske til seg ein Töbakksstubb ein Stad
der dei var inne; men den gøymde han for Far sin;
det var kje noko aa skifte paa, totte han.
Ein Morgon var det reint ille med Gamle-Tomas.
Dei hadde legi um Natti i ei Husmannsstogu; Mannen
var kje heime, og der fanst i heile Huse ikkje Namne
til Tobakk. Lümma-Fore var upp-eti, og Tomas gjekk
og verkte og grein og var so töbakk-galin, at han lite
sansa seg. Gnaala paa Son sin: „du maa vel ha noko
du? Du hev vel aldri-so-lite Lümmarusk, um ikkje
anna?" Men Carolus laag der paa Halmdotten sin
og vreid seg og fraus: „neigu um eg hev! no banna
eg!" Den gamle gjekk og svinsa og snusa og leitte
rundt Stogo baade høgt og laagt, og ute i Kjøken, og
allstad, um det ikkje skulde finnast nokon Ting; og
Beng: Djevel. — Mors: Mannfolk.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
