- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
186

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

186

FRED

Lufti var klaar med linn Frost. Store graae, rolege
Skyir laag upp-yvi Himilen fraa Vest og Sør; Soli var
so vidt nede.

Det saag ut til aa bli høveleg myrkt. Snøen var
for det meste avgjengin, so dei kunde koma fram
allstad. „No kann me segja som ho Finne-Babro sae:
Fandens Hjelp er tryggare enn Guds Hjelp!" — lo
Carolus Magnus.

Dei sprang meir enn dei gjekk; det galdt aa koma
fort fram, og det galdt aa halde Varmen i seg. So
lengi det var ljost av Dagen, heldt dei seg paa
Avvegar og Markvegar. Mest ikkje eit Ord vart sagt.
Det var ikkje Tid til Drøsur no; og det galdt aa spara
paa Krafti det ein kunde.

Tvo Gongir kvilde dei; millom elleve og tolv um
Natti var dei framme.

Der var ingin Hund paa Hove, og alt var trygt.
Attmed Kjerrehusmuren fann Carolus Stigen; den sette
dei upp til Buakammersglase. Carolus drog Skorne
av seg og gjekk upp. Tok ut det eine Vindauga; lydde
ei Stund; gjorde Teikn til Far sin at alt var stilt, og
kraup inn.

Døri millom Kammerse og Bui stod uppe. Han
stana og lydde etter, um det skulde liggje nokon i
Buasengi. Nei. Rolegt allstad. Inn bar det.

Hjarta hans banka litegrand; elles var han med godt
Mod. Snarare glad. Kjende seg Eigar av alt som
her var; um Natti var det Fanten som var Herre.
Hadde han Tjuroen ? Javel. Stilt og smaatt stiga han
seg frem, eit halvt Fet um Senn, med den eine Handi
framfyri seg, um der skulde vera eitkvart i Vegen;
snart stod han ved Skatole hennar Anna.

— Læst? Nei. Alt uppe. Snilde Folk her i Huse.
Leit paa Gud meir enn paa eit Laas. Dei skulde
berre vita kva for Gjestir dei no hadde! Ned or
Skjenken fann han med stille, vare Tak Sylvskeifne,

Tjuro: Kniv.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0196.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free