- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / IV. Fred. Læraren. Den burtkomne Faderen. Heimkomin Son /
387

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

DEN BURTKOMNE FADEREN 387

Etter ei vond Natt vart eg uroleg; det galdt aa
tryggje seg for alle Tilfelle.

Eg stod upp og leigde meg Hest; køyrde so til
Lensmannen. Tala med honom og fekk han til aa
setja upp Testamente mitt. Liver eg ikkje sjølv den
Dagen daa Heimgarden vert fal, so skal det som etter
meg vert gaa til den av Ætti som sét seg inn for
Hove.

Det som Syster mi og eg hev tala um fortalde eg
Lensmannen; eg veit han er aa lite paa. God Vén
av Paal er han i Grunnen au, um dei ikkje i alt kann
samstavast. Og han lika det eg fortalde, og lova aa
vera til Hjelp so langt som han kunde.

No er eg daa trygg. Um eg kann bli Mann paa
Hove er paa Voni; veik er eg og veikare vert eg.
Men eg hev gjort so mykje no, at med den Hjelpi
attaat som er ventande fraa Bø kann alt laga seg, —
um det daa skal laga seg.

XLII.

Eg kjem til aa sakne „Sant Paal", Bror min.

Trøytt kom han av Arbeid; tolmodig sat han hjaa
han Tarald og las og song; Gamlingen skyr.a kje stort,
men trudde paa dette. Sidan sat Bror min hjaa meg
og svara paa mine Spursmaal.

Han hev eit godt Lag; det fylgjer Fred med han;
eg var trygg, naar han sat her. Mangt sagde han og,
som eg laut hugse og tenkje paa; og det var der
Hjelp i; so sleit eg ikkje so mykje paa meg sjølv.
Og eg sov betre dei Nætane.

Han er ein Svarmar som Meistaren hans. Fekk
denne Kristindomen Magt, so maatte Folk gjeva seg fraa
Verdi, og Lande gjekk under. Det gjer det likevel;
for det er gamalt og himilsjukt, og hev lite Framferd
i seg. Men meir Himilsjuke vilde skuve Feigdi fram,

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:48:53 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/4-1909/0399.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free