Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
422
HEIMK0A1IN SON
burtkomin Son," segjer Paal, „og Faderen kunde han
ikkje finne. Men han fann Menneskjesonen; og hjaa
honom fekk han Kvile; og det er so: den som finn
Menneskjesonen er heime, um han so ikkje sjølv
skynar det."
Det er hüglegt i Kvernhusheidi. Gamle Maren held
godt i Stand. Og ho lær kaut, naar Paal kallar henne
Kona si. Det er utrulegt at han hev kunna faa so vidt
Skikk paa Maren Doktar; men det er vel som han
segjer: „med det gode vinn ein paa um det so var den
Vonde sjølv."
Sundags Kveldyktine er gilde som dei hev vori.
Stort er ikkje Lage; Paal „forkynner Gjerningar", maa
tru. Og dei nyfikne er burtkomne no; det einaste
kann vera ein Bykar stundom (som denne Sunde,
Maa-laren som laag her ifjor og maala Heialandsvatne og
noko av Lyngheidi der — „kann dere ikkje se hvor
vakkert her er da?" undrast Sunde, naar han saag at
Folk helst smaaflirde —; naar Paal tala eller las, sat
han gjerne med ein Blyant og teikna han av; „forbanna
karakteristisk Hode!" sa ’n). Det er dei gamle som
held ut, nokre av deim daa; og so kann det vera ein
og annan ny, ein som vil hava Greide paa Paal, eller
som undrast paa, „um desse Ting hev seg soleis" ;
nokon Sektskipar vert Paal ikkje.
Og endaa kunde ein ha venta noko sovori, segjer
dei som kjenner han fraa yngre Aar. Han var ein
djerv Kar daa, og ikkje rædd Strid; fremst vilde han
gjerne vera, og hadde eit godt Lag til aa faa Folk
med seg. Men so kom han innpaa desse nye
Syns-maatane sine; og daa skifte alt um; han fekk Folke
mot seg i Staden for med seg. Og myrke Tidir kom;
tungt fekk han aa bera; og det hev teki paa han; sidan
er han ein annan Mann. Med alt det han enno hev
att av sitt gamle djerve Lag, — i sitt Liv hev han
vorti stillfarande og smaafarande.
Upp i Aari er han au komin, ikkje so lite. Enno
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
