Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
«Eg kann kje forstaa sovore.» Rokkane surra, smaatt
og fortenkt.
«–Han fær vel si Straff... paa den store Dagen,»
sagde Enok; han banka og slo som han skulde hava
Presten under Hamaren sin. «Det stend, at ’hvo som
forarger en av disse smaa... ham var det bedre at der
var hengd en Møllestein om hans Hals og han vart
ned-søkkt i Havet.’» —
«Men at Presten vaar kunde vilja innføra ei slik Bok
... det forstend eg ikkje.»
«Det var det at ho var autorisera; og so meinte vel
han at han kunde vera trygg. — Det er nok ei Straff,
Gud læt gaa yvi oss, for me ikkje vyrder Sanningi som
me skulde. No læt han oss faa Lygn, av di han ser at
me elskar Lygni.»
«Ja—ja.»
«Men ikkje skal mine Born paa Skulen; og ikkje
du Jorina heller. Me er rædde for aa gje Borni vaare
Forgift; men er kje dette mykje verre Forgift, — som
drep baade Sjæl og Likam tillike i Helvite! — Eg fær
til aa skula dykk sjølv. — Gud vil gje meg Stundir til
det au, naar han ser at det er so naudsynt.»
Anna glytte burt til han Gunnar, Stakkar; — aa nei,
slike stygge Augo han sette paa Far sin.
— Og no fekk kje ho heller nokon Hugnad av Skulen.
Ikkje vilde ho sitja og høyre paa, at Skulemeistaren
gjekk og prenta falsk Lære inn i dei stakkars Borni.
X.
Ho Marta heldt ut til det femte var komi; so reiste ho.
Glad var Enok. Endeleg var han heilt laus ifraa
Verdi; no var alt det gamle framfari. Alt hadde vorti
71
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
