Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
naadig! Herren løfte sit Aasyn over dig og give dig
Fred!»
Tomt og tankelaust, berre liksom til aa bli ferdug,
lova Enok aa «bia etter Herren» endaa ei Tid; og med
dette laut Lars gange. —
— Endaa ein Gong kom Vaaren. Ein sur, blaasande,
seig Vaar, som aldri vilde bli Sümar. Nordvesten taut
Dag og Natt; det fraus Kvitsunn-Natti og snødde
Jonsokkveld; skulde Ljose ikkje vinne paa Myrkre denne
Gongen ?
Enok gjekk og tutla og vavra og var mest som burte.
Underleg haalaus og viljelaus vart han; det var Dagar,
daa ho Anna laut segja han fyri kva han skulde gjera,
mest som han skulde vera eit Barn. Jamt gnaala han
um at han vilde døy. Det same kven som tok han, berre
han slapp burt. «So kom han Gunnar heim, og so fekk
dé det godt alle.» Ein vart baade leid og yvigjevin.
«Hev du aldri tenkt paa aa snakka med Dokteren?»
spurde Anna ein Dag; han gjekk og tumla og flakka og
var so reint forkomin.
Han stod med Ryggen til henne og smikka med
Fingrane. «Dokteren?» braut det laust; «kva er det
for noko Djevlesnakk?»
«Ja eg for min Part trur no det at du er sjuk. Kunde
du faa ei Raad, so du fekk sova betre —»
«Sova? Eg tor ikkje sova. Eg tykkjer endaa eg kann
klara Djevelen paa ein Maate, naar eg er vakin.»
«Men du kann daa skyna at det gjeng gale med deg,
naar du ikkje fær sova!»
Han snudde seg til henne. Andlite var tilgrott med
Skjeggestubb og stivt og forvrengt; Augo steig kvite og
harde ut av sine Hol; ingin skulde tru, at dette var han
Enok Hove.
haalaus: siø; ørskin.
213
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
