Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ho er burtøydd og inkje meir tess, er ho gjævare enn
Verdi?
Er her noko som er gjævare enn Verdi? Og det hev
eg aatt og øydt burt? Er det, det som gjer deg so
uroleg, du Hjarta der inne ? Ræddast du for ein Rekneskap ?
Tenkjer du paa den late Tenaren, som grov ned sitt
Pund og sumla burt si Tid; og daa Dagen kom, hadde
han kje vunni nokon Ting, men vart jamvel fraa-tekin
det som han hadde fengi?
XXV.
Um Sumaren er eg ute det eg kann. Gjeng og rék;
ser inn-um her og der; finn ikkje so faae som eg
kjenner. Og mangt gamalt er der aa minnast, og mangt nytt
aa undrast paa. Men no er me ferduge for i Aar.
Vinteren tek til; Jordi døyr; sval og rein legg Snøen seg
ned yvi alt og løyner alt, Aaker og Urd, Stuve og Stein,
Rusk og Avfall og altslag. Og alt vert vent; og alt
fær Ro.
Ja kom, Vinter, med di svale Ro og di reine Luft;
kom med ditt kvite Lakan. Kom og breid ned alt Avfall
og alt Rusk. Meg med, du reine Vinter! —
«Døy er inginting. Me gjer oss for store Tankar um
det som um det meste i Verdi. Me kjem til aa tenkje
med oss sjølv daa som so tidt: aa, var det kje anna.
Men hev du hard Verk i Kropp eller Sjæl, so er ei
Morfinsprøyte betre enn ei Trøystepreike. Det er Raad
for alt; og naar det ikkje er Raad lenger, trengst det
ingi Raad.»
Segjer Doktaren.
— Og alt vert gøymt og gløymt under den kvite Snø.
162
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
