Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
«Ein stor Meistar,» smilte Paal, «hev gjevi oss ei
Hus-raad som me i alle Tilfelle bør fylgje: som de vil at
andre skal vera mot dykk, so skal og de vera mot deim.
Det er den beste Lovi for Ægtefolk au, tenkjer eg. Du
talar um Strid, du Trond; all Strid i denne Verdi kjem
av, at me krev Rett meir enn me gjev Rett. Liver me
etter Jesu Lov, so vert det ikkje Spursmaal um slikt;
den som vil vera stor skal vera Tenar, sagde Meistaren;
den fær Rett som gjev Rett.» Ragnhild saag storøygd
paa Paal; «ja so er det,» sagde ho stilt; ho gav sin
Ægteherre Handi og smilte.
— Fyrr me slutta heldt Paal ein litin Tala til
Grannane um det nye Folke som var komi til Gards; og han
ynskte at alle her paa Hove kunde samstavast og
sam-trivast, og at alt vilde gaa so godt paa alle Maatar som
han visste at desse unge gjerne vilde det skulde gaa.
Lensmannen helsa det nye Hövefolke velkomne til Bygdi.
Det var gamalt Hovefolk som hadde vori ute og yngt
seg uppatt, sagde han, og fengi ny Ungdom med seg;
no gjekk denne Ungdomen til Arbeide med ny Kraft
og friskt Mod; og no for Tidi var det ikkje minst Mod
som turvtest. «De hev lært det som trengst, og hev
Hugen og Viljen til aa nytte det de hev lært; av den
fyrre Hdvemannen, han Paal, vil dé dertil faa god Hjelp;
og naar gamall Røynd og ung Framhug slær Lag, so
er Vonine so gode som dei kann vera. Velkomne til
Hove og til Aase Gjeld, Einar og Ragnhild! Gjev de
maa vera eit Fyridøme paa, at Ungdomen i det heile
tek til aa søkje heim att!»
I godt Heimeøl vart Heimkome-Skaali drukki, og med
Handhelsing tok me alle imot det nye Gardfolke. Dei
unge takka. Einar sagde, at med Morbror Paal til
Hjelpesmann, og med godt Grannelag, maatte alt gaa
godt, so sant dei sjølve var som dei skulde; «og som me
287
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
