Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
116
AV LAAK ÆTT
hadde set slik Dans. Men daa Leiken lykta saag han,
at Gjenta han hadde dansa med var Alvhild fraa Dale.
I denne Stundi var Alvhild so fager at Leiv aldri
hadde drøymt um noko slikt. Varm og ung stod ho
der med Barmen byljande so Sylgjune skalv paa det
kvite Lin; Kinni blømde, Augo glødde; ho saag uppaa
han so dragande vent at han kjende som ein Solstraum
inn-yvi seg. Han tok henne i Handi so ho skalv:
„Takk for Dansen, Alvhild!" og Augnebragdi hans i
den Stundi gløymde ho aldri.
Han var ute i same Blinken, ør, tumlin, fraa seg,
men endaa so sæl; flaug til Skogs i den svale
Kvelding; Alvhild stod for han kvar han gjekk. Det anda
gjenom Skogen av ung Vaar; Bekkjesikl gjekk og
Kviskring fraa Gran og fraa Bjørk; ytst ute yvi Fjelli drog
Himilen seg yvi med sylvgraatt Flor; Leiv gjekk og
livde og drøymde som inne i eit Æventyr. Han høyrde
Om som av Huldreleik og Fossegrimspél, og han vilde
ikkje undrast det Grand, um Stein og Tre og all Ting
tok til aa tala.
Men paa Haugstad slutta det heller snart med Dansen.
Alvhild var hugstoli og mest som ør; det var vorti so
tomt etter Leiv; ho hadde ikkje Moro av aa danse
lenger; vilde heim. Dei tagg og bad; det hjelpte ikkje;
Bjørn Haugstad og Knut Aasen gav henne fagre Ord;
ho høyrde det knapt; Spilemannen strauk upp med sin
beste Springar; ho gaadde det ikkje. Ho gjekk. Og
drøymde um den staute Karen med dei sterke Augo;
enno glødde det i Handi etter hans faste Tak. Ætti
var gløymd; ho hugsa berre Guten. Og daa ho
sovna ut mot Morgonstundi, tenkte ho med seg:
Gudskjelov, no veit eg daa kven eg likar. Men sidan
laag ho og kava i ein Draum um at Leiv slost med
Far hennar og laut gjeva seg.
Daa ho vakna hugsa ho denne Draumen, og mintest
Leivs Ætt og Folks Meiningar um Far hans. Det
lagde seg kaldt yvi henne dette, so ho reint kjende
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
