Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
120
AV LA AK ÆTT
Pengar og lære Folkeskikk vilde han; han skulde koma
heim att meir til Kar enn han For . . . so han kunde
faa same Vyrdnaden bland Folk som andre gode Karar.
No skyna Alvhild Meiningi. Og ho saag upp med
slik Glede og slikt Samtykke at Leiv kjende seg
mest trylt. Med nytt Mod heldt han fram: „eg skal
koma att meir til Kar enn mange av deim som no vil
vera dei gildaste; og naar dei ser Lümmaboki full, so
vil dei faa andre Tankar um mangt; eg vert baade
gjæv og gild ... og gjeng det daa i andre Maatar
som eg ynskjer, so sit eg sidan paa Garden min
jamgod med dei beste i Bygdi."
Alvhild var so glad, ho kjende kje til seg. Det var
makalaust godt paafunni av Leiv, dette. No turvte ho
ikkje ræddast korkje Bygdedrese eller dei gamle.
Ingin visste um nokon Ting fyrr han kom heim att; og
daa kom han so, at ho fekk han med Ære og alt godt
Folks Samtykke. „Det er godt ut-tenkt, dette," sa ho,
men vart med det same so bljug, at ho snudde seg
halvt ifraa han og lagde all Umtanke paa Stræve med
Hatleblokka.
Leiv kom reint ut-av det ved denne store Ros; han
tok upp-att det same, men kunde ikkje koma innpaa
det han vilde segja; Alvhild laut freiste aa hjelp’n:
„kor lengi vert du verande i Amerika?" — „Aa, um
so ei tri—fire Aar er eg so tilkomin Kar at . . . daa
kann eg taka imot Garden; og daa kjem eg ... so
sant som det gjeng som eg vil med ein Ting. Men
paa den eine Tingen stend det alt." No kjem det,
tenkte Alvhild; Skjelten tok henne paa nytt. Ho freista
aa vende Samtala; men Leiv saup djupt etter Anden;
no hadde han funni sin Veg: „den som det stend paa
alt," sagde han, „det er du Alvhild."
Bringa hennar gjekk, so ho fekk ikkje upp Mæle;
Leiv heldt fram, snøgt som det galdt aa verja seg mot
Mistyding: „det var det eg maatte segja deg i Kveld.
Etter den Dansen paa Haugstad fær eg ikkje Fred; du
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
