Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
260
SJØ
felle, so sant kunde me og segja at han hadde naatt
Maale for sitt Liv; at han ikkje var daain for snart,
men at han verkeleg hadde vori ferdug.
Og so kom Lærdomen for oss.
Presten var ein tekkjeleg ung Mann som tala stilslegt
og vent, og mest med sitt natturlege Mæle. Det var
ikkje godt for honom aa vita kva den Mannen han tala
yvi kunde ha meint eller tenkt um Frelsa fraa
Bethlehem; og der var i so Maate inkje aa segja paa at han
bruka eit Grand våre Ord. Ikkje heller kunde ein
undrast paa at han nytta Tilføre til aa segja nokre
Aaminnings-ord til dei Vinstremennane som her hadde
møtt fram; for millom Vinstremennar med finst det
Syndarar. Men eg stod heile Tidi og stirde paa Kista
og tenkte paa, kva han der inne og eg for ein Maanad
sidan hadde tala saman um Likpreikur. Og det var
meg sistpaa som det svarte Loke vart gjenomsynlegt;
og eg saag Andlite hans som laag der inne, og Munnen,
den vesle bleike, lineskarpe Munnen; og eg tykte
Munnen bivra so smaatt, og at Munnvikane, dei fine,
hædande Munnvikane, drog seg upp til ei Myling. —
— „Amen," sagde Presten.
So kom Klokkaren med ei liti Kasse som var fyllt
med Jord, og ein litin nett Spade. Med denne sist
nemde Tingen i Handi snudde Presten seg fraa den
Kista han hadde tala yvi og til dei tvo smaae Kistune
som han ikkje hadde tala yvi, og kasta Jord paa desse.
Kasta Jord paa deim som dei der stod. „Af Jord er
du kommen; til Jord skal du blive; af Jorden skal du
igjen opstaa"; og so det same upp att.
Eg lika dette; det var praktiskt; det sparde Tid. Eg
var daa au tolleg trygg paa at desse tvo Fatig-Ungane som
vart greidde paa denne Maaten, dei vilde stande upp
att paa den ytste Dagen likso gladeleg som nokon av
oss andre, um no me etter all Von vilde døy i so vidt
Velstand at me kunde koma aat Jordi utan Avkorting
i Skikkane.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
