Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
25 FERDABREV
du kann sjaa. Sistpaa var eg i det store Akvarie.
Du kjem inn i eit veldigt Rom, fælt langt, myrkt som
ein Kjellar; i Veggine er Rom for Fisken, som gjeng
der og liver i smaae kunstige Holur eller Gropir, fulle
av Vatn, avstengde med svære Glasrutur. Gjenom
deim kann du sjaa Fisken og heile hans Liv og Ferd
tett innved. Umfram dei endelaust mange Fiskeslag
er der fullt upp av andre Sjødyr, Krosstroll og
Korallar og altslags rart, og so desse Dyri som veks
paa Sjøbotnen som fagre Blomar, med Litir so mjuke
og fine og ljose at me hev dei ikkje venare i
Luft-heimen.
Men som eg gjekk og saag paa dette Fiskelive i
kaldt Vatn og Kjellarljos, kom det yvi meg slike rare
Minningar. Der stod Fisken kald og aaleine, og
glodde tankelaust med stinne Augo og svelgde og svelgde
paa Vatn med breide Munnar liksom gamle Kallar
som tygg, og saag so hjarteleg matleid og likesæl ut,
at eg kom til aa tenkje paa Landsmennar.
Daa eg kom til Gjestehuse att, laag der Telegram
fraa Kristiania.
Der stod: „200 Kroner er sendte til Antverpen."
— Til Antverpen! Tull yvi Tull; Ørske og
Tusse-skap; var det eg eller hi Verdi som skulde paa
Gaustad?
Og no stod eg her i Amsterdam og hadde ikkje so
eg kunde greide Hotelregningi dessmeir. Kvar skulde
ein so av!
Berre ei Raad saag eg. Finne Konsulen sjølv og
tala med honom; no turvtest det ikkje so mykje; og
eit Telegram maatte vel Mannen tru . . .
— Eg gjekk.
Konsulen var Nordmann. Han budde i det finaste
Stroke av Byen, endelaust langt av Stad. Eg køyrde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
