Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
KOLBOTNBREV
1 73
— Denne Visdomen var meg dyr: men du skal faa
han til gjevande, „Fedraheim", av di du var faavis og
forsvara Fridomen paa ein Dag, daa det ikkje var
opportunt aa forsvara Fridomen.
— At eg ikkje hev skrivi fyrr? Ja du kann so
segja.
Det var ikkje Stundine som skulde vante i Aar.
Eg var so fri ein Fant som Jordi kunde bera; ingin
aa tena hadde eg, og ingin aa faa Løn av. Eit lite
Arbeid hadde eg lova burt, men det skulde eg ikkje
fortaka meg paa; eg hadde fengi Pengane fyriaat. Det
var nok so at eg gjekk og maksla paa ei ny Bok —
ein Bonderoman fraa Vestlande; ei Sogu um Fetischen
som bind Presten og Presten som bind Bonden —;
men den hasta det kje heller med; etter „Mannfolk"
kunde det vel endaa vera eit Spursmaal um eg fann
Reidar til ho.
Eg var glad i Grunnen. Posten min skulde eg
ikkje sakne so lengi eg aatte ei Halvkrone; og so fri
som no hadde eg ikkje vori paa mange Aar. Det skulde
vera Herreliv aa faa gaa laus so lengi som tvo-tri
Maanar.
Framtidstankane tyngde meg mindre enn du trur.
Eg var Ungkar og Spelemann og skulde vel alltid tena
det eg turvte til meg sjølv,; det vart mine
Kravshavarar som fekk svide.
Men Verdi er ikkje som ein trur. Du kann drøyme
at du er fri som Ørn i Sky; men naar du vaknar sit
du i Bure ditt like godt, og kann ikkje koma ut um du
drap deg.
Eg sat i Kolbotnen fantefri og fornøgd og gav all
Verdi ein god Dag; men daa eg skulde sjaa meg til,
so var det Bure eg sat i, her som ein annan Stad.
(Bok-)Reidar: Forleggjar.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
