Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
126
KOLBOTNBREV
Ja, ja; „de Ugudelige have mange Plager," som
det stend. Men alt maa vera godt nok, so lengi
Tuften klarar seg.
— „Tuften", ja; han heiter so til Kvardags. Arne
Olaus Fjørtoft er han døypt, og han hev elles so mange
Namn som Dagen er lang; men „Tuften"–
Døypt ja? Det segjer seg sjølv. Det var best aa
gjera den Stasen av med same; so slepp han aa
bli døypt paa Tukthuse ... me liver i eit fritt Land,
som du veit. I Tynnset Kyrkje er han døypt; han
Presten som er so glad i oss, hugsar du, døypte’n;
Fadrane var: ho Randi, Kona hans Anders, og ho
Karen, Syster hans Per; og paa Mannfolksida: han
Anders, Mann hennar Randi, og han Ivar Matlaus,
Ungkar og Savalgut. Og Namn fekk den vesle, so
det berre knaka i den gamle Døypefunten.
Ein Gong i Verdi gjekk det tvo unge Gjentur inn-i
Kristianiasby og var uppglødde for alt som gjævt var;
ein Bokmann som dei i den Tidi sette høgt heitte
Arne Garborg; og ein Dag svor dei i Løynd og Helgd,
at den fyrste Guten deira, um dei fekk nokon, — han
skulde heite etter denne Bokmannen. Det er vel det
gildaste Gjentune veit aa lova, det, kann eg tru, paa
Lag som Kvinnfolki i gamle Dagar av Glede eller
Sorg yvi det eller det lova burt sine Fyrstefødde til
Gud eller Hinmannen. Den eine av desse tvo
Gjentune var ho Hulda. Og soleis gjekk det til at Guten
vart heitande Arne.
Men eg, som ikkje var fullt so uppglødd for den
nemnde Bokmannen som desse jaalute Gjentune, eg
meinte at Guten laut faa et anna Namn au; eit godt
Namn. Og so var der ein Mann som eg paa min
Kant sette høgt: den altfor snart burtdøydde
Maal-mannen og fyrste norske Sosialisten Olaus Fjørtoft.
So kom Guten til aa bera hans Namn med. Og eg
sat i Tynnset Kyrkje og hadde mi Moro av at Presten
laut nemne tvo so fæle Namn i Guds Hus, — lyse
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
