Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
KOLBOTNBREV
1 129
det ikkje i Dag, so vert det naar alt kjem i Lag; og
vert det ikkje daa hell, so kjem me no full’ lel!" —
spottar Bymannen. Men det bryr ikkje me oss um.
Sume tek det kannhende stridt rolegt; det kann bli
meir av det gode enn godt er. Og daa kann han
Lars i Lia hava godt av aa lære eit Grand Hast; men
Byhast vert det ikkje.
Yngre Folk tek elles til aa faa ein Tanke um Tid
no, skynar eg. Jønnvegen med sine Minuttar er vel
Skuld i dette, um Togi aldri so mykje stend og sleng
upp-etter Stasjonane her og liksom ikkje veit korleis
dei skal faa Ende paa Dagen. Men um det kann
vera godt for Fjellmannen aa faa eit Grand meir Hast,
so vilde det for Bymannen vera endaa betre um han
kunde faa i sig noko av den store Fjell-Ro.
Er me stundom dagville, so er me oftare timeville.
Mi Klokke hev stana for ollo; og Kona si gjeng, men
vert sjeldan dregi upp. So at skal me ein Gong ha
Greide paa Klokkeslætte, so er det aa sjaa paa Soli.
Og er den burte, so kjenner ein etter paa seg sjølv
um ein er svoltin eller svevnug. Men vert ein ikkje
vis med det, so er det i Grunnen det same med heile
Timerekningi. Det er aa liva som Bjørn i Skog, dette;
og at det er det beste veit eg fraa den Tidi eg var
i Byn og for og dansa etter Klokkevisaren all Dagen:
aldri hev det vori mindre Tid for meg enn det
daa var.
— Ja den Klokka, du! Folk hadde det mykje
betre i dei Tidine daa det ikkje fanst sovori.
Og det same kann ein visst segja um dei Tidine
daa det ikkje fanst Bøkar. Meir og meir kjem eg ti!
det at Prentekunst-Uppfinningi var eit nytt Syndefall,
mest endaa verre enn det gamle. Denne Johan
Gens-fleisch, Gutenberg som dei kallar han, — eg kann
9 — Garborg. VII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
