234 (Skriftir i Samling / VII. Brev. )

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

234

KNU DAH EI BREV

— kva tru det var. Men dei hadde so mykje aa fara
med, dei vaksne, so eg fekk ikkje noko Greide paa det.
Og andre Ting kom og gav meg nytt aa tenkje paa.
Og spyrja um. Han Farbror stod i Buo og arbeidde
Kiste aat ’n Farfar; eg heldt meg helst der. Kom det
framande og vilde sjaa han gamle Aadne Garborg, fylgde
eg med inn i Buakammerse der han laag budd; soleis
saag eg ’n ofte, so eg enno minnest Bilæte. Ein kvit
Mann i kvit Skjorte laag der fram-med Vindauga under
eit kvitt Lakan ; han var svært still, og svært
aalvor-sam, men fin og velstelt. Eg hadde aldri komi paa at
det skulde vera han Farfar dette, naar dei ikkje hadde
sagt meg detL.

Likferdi hugsar eg ikkje. Dei hev vel haldi meg ute,
so det kunde vera stilt. Men eitkvart maa eg ha sétt
eller høyrt endaa. For sidan heldt eg ofte Likferd yvi
han Farfar. Og „song ’n ut", til dess eg sant aa segja
hadde songi n’ ut or Minne mitt.

Men han kom heller attfor meg sidan.

Med Barndomen er det paa Lag som me segjer um
Æva: der er ikkje Tid. Det er det at der ikkje er
Samanheng. Der er Liv, Skifting, Bilæte. Men der er
ingin Traad som held Bilæti ihop; kvart Tilfelle tek
oss so heilt at Samanhenge slitnar. Tanken um fast
Fylgje-Samanheng eller „Tid" fær me ikkje klaar for
oss fyrr lenger ut-etter.

Barndomen hev i det heile mange Vanskar; og sume
av deim veks no for Tidi. Soleis det at her er so faae

1 Som Ættelista viser var han Farfar av den gamle Garborgætti,
endaa han var fødd paa (Søra^-Grøteim i Nærbø Sokni. Denne
Garden hev ein Gong havt det stolte Namne Grjotheim; han
ligg daa og i ei Stein-Urd (liksom Nøra-Grjotheim). Mauland
meiner me fær skrive Grøteim no; men paa Jæren segjer me.
Skam aa fortelja det, Grødei.

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Project Runeberg, Sun Dec 10 03:49:50 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >> https://runeberg.org/gaskriftir/7-1909/0242.html

		Skriftir i Samling / VII. Brev. / 234 (1908) Author: Arne Garborg Table of Contents / Innehåll \| << Previous \| Next >>
	Project Runeberg \| Catalog \| Recent Changes \| Donate \| Comments? \|