Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
312
KNUDAHEIBREV
Eg ser paa denne Gjenta som gjeng der so halvfin
og stram. Eg kjenner Arti. Det er Heimløysa. Dei
er kje seg sjølve lenger, og ikkje noko anna heller. Eg
var soleis, eg au.
Ja denne maa vera Lærar-„inde"! tenkte eg. Lærar
med Rumpe paa. Og er ho med i Slaatten, so vert
ho kje som andre Breidarar; ho vert Breidar-„inde".
Eller Slaattar-„inde", daa ho vel er mannsipera og skal
slaa. Og gifter ho seg, vert ho ikkje Kone men
Mannande". Rumpa er det gjævaste paa slikt eit Troll.
Det er fælt gildt, dette „inde" ; men Folke,
Stakkar, kann ikkje greide desse lange Rovune. Dei
gjeng um kvarandre for det, so at i Fleirtal kann ein
jamvel høyre Hanslagsformir som „Lærarindar" og
„Lærarindane", endaa den lange tyskdanske Halen var
paasett serskilt til aa skilja ut Ho-Slage. Men kven
bryr seg um Folke?
Det skulde elles ikkje vera skikkelegt danskt heller,
dette „inde" i slike Ord. Bisp-inde, General-inde,
Statsraad-inde er ikkje ei Kvinne som er Bisp, General,
Statsraad; det er ei Kvinne som er gift med ein Bisp,
General, Statsraad. Jamvel i danskt vert Lærarinde
Tull. Men Danskane um det, veit du!
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
