- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / VII. Brev. /
320

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

320

KNUDAHEIBREV

Magar; ikkje Helvti av det som den norskdanske
Skulen strævar med vert til Gagn.

Og berre dei faae som gjenom alle kunstige Hefte
og Hindringar vinn seg heilt fram, vinn heilt heim att.
Men jamvel for desse gjeng mykje spillt: Tid og Kraft
og stundom meir. Det veit eg um, maa du tru.

Etter tjuge Aars Skulestræv og Bokstræv skulde eg
vori langt komin. Men eg vart ikkje ferdug med sjølve
Skulegonga dessmeir. Med alle dei Snarvegane eg
tok til aa vinne fram, — eg vart for gamall; og
Utearbeide tok meg. So at det einaste eg rett kom inni,
var dette Maalstræve som med kgl. norsk-dansk
Stats-lygn kallar seg „det norske Sprog". Men daa eg var
komin inn i det, so laut eg gjeva det upp; for det
fyrste saag eg at det berre var provinsdanskt, og for
det andre fekk eg finne, at kor godt eg lærde det vart
det aldri mitt.

Harmelegt er det aa minnast all denne spillte
Ungdomstid. Og vondt var det aa vakne. Eg var ikkje
meir „norsk" enn me Bondefolk plar vera; kunde so
gladeleg ha selt Odelsretten min for dei „Linsur" eg
no hadde livt so lengi paa. Men eg kom etter at eg
ikkje kunde melte desse Linsune. Di meir norskdanskt
eg skreiv, di tydelegare saag eg kva det var for ein
norskdansk Bokmann eg i kvart Tilfelle hermde. Ja
umframt Ibsen daa, som eg hermde jamt. So skulde
eg rette paa dette. Strauk og strauk; strauk og skreiv
um. Til dess „Stilen" min vart so livlaus som
Herme-stil vert naar Tjuvestasen kjem burt; Langhalm vert
denne Stilen. Og eg vart leid Langhalmen til Slutt.
27 Aar gamall sette eg meg til og lærde aa skrive
norskt; lærde det utan Lærar og paa ein Sumar; skreiv
jærsk til eg var komin inn i Maaten, og lempa sidan
paa Stavingi so det vart lesande for Folk fraa andre
Bygdelag med (Lands-Staving; „Landsmaal").
Sjølvsagt vinn eg aldri inn att det som vart forsømt og

herme: „efterligne".

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:49:50 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/7-1909/0328.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free