Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
352
KNUDAHEIBREV
at naar eg skal ut og gange er eg glad eg hev
Vinter-kufte!
Og Regnhatt maa det til mest jamt, so lite han høver
i Fjelle. Helst naar Vinden er sudvest. Eller sudaust.
For det er han stundom, men like kald for det; og
daa silregner det all Dagen, — daa visst ned paa
Jær-lande. Det er verst fari; ligg ned-sekkt i Regnskodde
mest jamt.
Det er eit vaatt Aar, um det no vel helst vert
heitande det kalda. Den tunge blaagraae Skyhimilen
legg seg mest heilt ned-paa Bakkane; under ligg Lande
innsveipt i Vaatskodde og Regn so ein kunde tru det
var Nivlheim.
Sjøen er reint avkomin. Stundom kverv Lande
med. Endaa kann eg for det meste skimte
Garborgs-aasen. Han myrknar fram or Nivlheimen som ein
myrkare Skugge. Men rett som det er kverv den
med. Daa er det berre graae Vonløysa. Eg er i
Naastrand.
Men det er eg ikkje heller. Ikkje heilt er eg løyst
fraa Jordi og hennar Sut. Folke hev teki til med
Slaatten. Mange hev slegi ned ikkje so lite. No ligg
Høye der. I Kvirlar og vert utvaska. Eller stend i
Saatur og surnar; faae er enno komne so langt at dei
i slike BIøyte-Aar kann sylte det ned. Tungt er det
daa aa gange her uppe som ein avsett Gud og sjaa
paa alt dette og ikkje kunna hjelpe. Eg skynar godt
at eg i gamle Dagar undrast paa Vaarherre naar eg
saag slikt. Han som kunde drive burt Regne med eit
einaste Ord, han sat der roleg og lét Høye rotne! Og
endaa visste han at Folk vilde mykje heller umvende
seg um han hjelpte deim, enn naar dei skulde gange
her og harme seg og banne paa det vonde Vére. Men
han lét meg undrast, han. Vyrde meg aldri det Slag.
Um han sat og leika med Ljon-Pilir so det fræste og
Kvirlar (Kvervlar): „udbredte Lag, især av Hø." — vyrde:
agte; „tage Hensyn til".
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
