Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
386
BREV UM FINNEFERDI 1905
Aat me Klokka tri, so galdt det for Ettermiddag. Men
um det ikkje likso snart kunde vera Ettermidnatt? —
Naa; slikt fekk Kokken hava Greide paa.
Men det vart stridt etterkvart med Dag jamt; det
veit eg. Alltid noko aa sjaa, og alltid ljost so ein
kunde sjaa; — naar skulde ein daa faa kvile? Og
samle og skipa til Rettes alt det ein saag, so ein fekk
Samanheng i det? — Meir og meir stod det fast
millom Mann og Mann, at Nordland er ikkje aa taka i
ein Jafs; ein fær faa med det ein kann, og lata Resten
vera „til ein annan Gong".
Du vil daa forstaa at me kjende ein Lette daa
sist-paa Finnmarki kom, — med roleg, rimeleg Nattur,
med rolege, rimelege Næringar. Næringar? Du vil
vita kva det er? — Det er rolege, rimelege
Finn-marksfjell. Ikkje sers høge eller sers merkelege;
noko-so-nær som Fjell flest. Og nettupp slike var det som
turvtest no. Det var fleire enn eg som tok seg ei
god „Natt" den „Dagen".
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>