Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ei altfor sterk Kjensle av aa ikkje vera Likemann med
Presten. «Ja, ja! — der hev me Tidsaandi!» meinte
Kapellanen.
n.
Vognramling düna; Vogni køyrde fram for Døri, og
alle sprang upp, Prestefolke i stor Glede. Men Ragna
vart noko raud. Ein Minutt etter stod baade Hans
Vangen og Eystein Hauk i Stogo; Hans armtokst med
Foreldri og Syster si og var overlag glad; Hauk helsa
fint og blidt som ein Kjenning i Huse og bøygde seg
framifraa djupt for Ragna.
«God Kveld i Huse og glad Jolehelg!» ropa Hans.
«Her er den store Utlandsfararen og vise Mannen
Eystein Hauk, og der» — han tydde paa Kapellanen —
«er den strenge Guds Mannen Balle, Kapellan no, Prest
sidan, tilslut Bisp, ein grunnmura Teolog og ein sann
Studnad for Kyrkja i desse sundrivne Tidir. Dé vil
koma godt til Lags, dersom dé ikkje kjem i Slagsmaal
um Serspursmaal.»
Der vart Prat og Laatt; Frua skjenkte Vin; dei
framande kom til Sæte; snart var Borde yviskipa, og so
bar det inn i Matstogo, der Jolegrauten og Jolefisken
stod og rauk i store Fat og «venta paa Folkehjelp».
Presten las Bordbøni, som ikkje var høyrd paa med
vidare Aahug. Ragna og Balle sat mest og glytte etter
Hauk; men Hauk glytte paa Ragna, og Frua saag paa
Hans, um han hadde vaksi noko det siste Aare, og um
han hadde komi seg i Hold og Venleik.
Den som tala mest ved Borde var Hans. Hauk var
heller faamælt. Presten spurde so smaatt etter um
Ut-landsferdi hans; han svara greidt, men stutt, og ofte
i so sløgtenkte Ordelag, at det var vandt aa finne ut
hans rette Meining.
10
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
