Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
beste Klæde visste ho at ho tok seg ut. Men ho bøygde
Hovude og slo Augo ned; hugmjuke og stillfarande vilde
Mennane hava sine Kvende; og ho skulde visst kunna
vera likso stilsleg og hugmjuk som Signe Lid.
Daa Baard steig inn i Kyrkja og saag fram-igjenom,
gjekk det varmt igjenom han; so ven hadde han aldri
visst at Gunhild Nielsdotter var. Det var mest som han
skulde sjaa Gunhild og Signe i eitt; det stolte og varme
hjaa den eine saman med det linne og ljose hjaa den
andre. Daa han var komin til Sæte, søkte Augo hans
berre dit der Gunhild sat. Stundom møttest Augo deira;
daa raudna dei baae. Signe, som Baard sidan fekk Augo
paa, ho kunde vera for det ho var; men for Gunhild
rauk ho. Gunhild var som Riddarmøyi i Visa: kjærleg
og varm, men attaat byrg og staut; vent hadde ho Klædi
skorne; mjukt og rikt sveipte dei seg ikring hennar faste
Akslir og runde Barmar; og kraftfullt lokka seg det
store brune Haare. Signe var blid og bleik utan Eld og
Mod; og det gule Haare hennar hadde lite Glans; som
ho sat der lutande yvi Salmeboki saag Baard mest
framandt paa henne. Nei; den som kunde vinne ei som
Gunhild!
Dei Augo ho gav han var so underlege, bjulgt
brennande og rikt lovande, at han kjende som ein Eldstraum
gjenom seg naar han møtte deim. Han vart so hugtekin
og tankefull at han gløymde mest kvar han var. Naar
Signe stundom glytte bort-til han, vart ho uroleg; som
forgjord sat han der og stirde paa Gunhild; reint
sjølv-gløymd var han. Det sveiv Signe ein Tanke um, at
denne Futedotteri kannhende hadde lært meir av Mor
si enn ho hadde godt av. —
— Gunhild gjekk fyrr Tenesta var slutt; ho saag i det
same paa Baard som ho vilde segja at ho venta han
etter. For honom var det som det myrkna i Rome daa
160
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
