- Project Runeberg -  Skriftir i Samling / VIII. For seint ute. Kolbotnbrev. Knudaheibrev. Ei finneferd /
255

(1908) [MARC] Author: Arne Garborg
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Naa; süme, som eg, hev vel havt Sjukdomen i oss
fraa Upphave. For meg var Bøkane som ein Lagnad.
Serleg Diktbokar og slikt, som ein Bonde og Jærbu
skulde vera tolleg trygg imot. Du undrast vel paa,
korleis eg kann vera komin ut for Diktbokar. Her midt i
Lyngheidi, i ei gamall Bondebygd millom Hav og
Fjellgard, og i ein Heim der eg vel helst skulde ha fengi
Bok-Støkken?

Eg maa vera boksjuk fødd. Det eg veit er, at daa eg
ikkje kunde faa Bøkar paa annan Maate, so fann eg
meg eit «Leiebibliothek». Og fekk byfarande Grannar
til aa laane Bøkar for meg der. Dei visste at eg var
under strid Tvang, so dei meinte dei fekk hjelpe meg so
smaatt. Og Bøkar kunde eg daa ikkje hava vondt av.
Serleg naar Bøkane kom fraa ein Bokhandlar som hadde
baade Luther og Johan Arndt i Hyllune sine. So var dei
snilde og gjorde som ho Mor: hjelpte meg og tagde
med det.

I Buakammerse, i den store blaae Kista hennar Mor,
djupt ned-paa Botnen av den, under mange Lag av
Sengklæde og Underklæde og kva det alt var, hadde eg
Laanebøkane mine gøymde. Og framfor den Kista laag
eg paa Golve paa mine Kne og las so tidt eg kunde stela
meg ei Stund, med Kisteloke upp-slegi, studd til
Kiste-kanten, med Boki halvløynd ned i Kistegape, so eg skulde
kunna stikke ho snøgt ned og faa Loki att, um han Far
kom; las som for Live og Sæla. Seinhaustes og um
Vinteren helst; daa var det minst Utearbeid. Omn var der
ikkje; og røre meg kunde eg ikkje; eg laag og las um
Kongar og Gudar og fraus so eg skalv; — desse
graa-kalde Lesetimane hev eg havt vondt av all min Dag
sidan. Men kva Raad var der? Lesa maatte eg. Og ikkje
alltid kunde det laga seg so godt som det gjorde hin
Fyrisümaren, daa me køyrde Torv or Taarlands-Myri

255

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:51:55 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/gaskriftir/8-1944/0257.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free