Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
„Gerðu svo vel — það er bezt
að þú hafír þennan!"
Hún kastaði hring á borðið
og gekk hratt út úr salnum.
Albert sat litla stund og starði
á hringinn, eins og i draumi —
svo andvarpaði hann og stakk
honum i vestisvasann.
Upp frá þessu farðaði Eva
varir sínar meira en nokkru
sinni fyrr. Einkum gætti hún
þess að hafa þær óvenju rauðar.
þegai’ hún gat átt von á því aið
hitta Albert — og það var
fremur oft, því að’ þau bjuggu
nálægt hvort oðru. Hann reyndi
eftir beztu getu að forðast hana
— en svo virtist sem hún reyndi
að verða á vegi lians af ásettu
ráði, til þess a.ð sýna honum.
að hún tæki ekki eftir honum.
Loks varð Albert þetta um megn
— og hann ákvað að binda enda
á það.
Frá morgni til kvölds var hún
með Hinrik — á bíóum,
kaffi-húsum og í danzsölum —
yfir-leitt alls staðar. Hemii var
kunn-ugt um, að það var mikið talað
um það meðal kunningjanna, og
að fyrr eða síðar myndi Alþert
komast að því — Albert, sem
hún nú var sannfærð um aft hún
hataði af öllu hjarta.
Einu sinni bauð Hinrik henni
með sér i tveggja daga bílferð
upp í sveit. Eva þáði boðið . .
ekki af því að hana langaði
beinlinis i ferðalagið. heldur af
því að hana langaði til þess að
gera Albert gi-amt í geði. I hrein-
skilni sagt var Hinrik ekki eftir
hennar smekk, þrátt fyrir paö
þó að hár hans væri ávallt vel
greitt og buxurnar nýpressaðar.
Nei, í heilabúi hans var varla
heili, heldur eitthvað annað, og
hún játaði það með sjálfri sér.
að hún væri stundum alveg að
þvi komin að fremja sjálfsmorð
af leiðindum, þegar hún Var með
honum.
Morguninn, sem leggja átti af
stað var alveg dásamlegur — með
sólskini og heiðan himinn, sem
var prýddur nokkrum svifléttum
sumarskýjum. Evu var vel
kunn-ugt um, að safírbláa draktin
fór henni vel og líka litli stílf.igri
hatturinn, sem var með sama lit
og hin dökkbláu augu hennar.
Þar við bættist, að hún hafði
borið á sig óvenjumikinn
vara-lit — og allt þetta samanlagt
varð hin raunverulega orsök þess.
sem kom fyrir siðar um daginn
Eva tók strax eftir þvi, að
Hinrik liorfði gráðugum
aug-um á hana, þega.r hún steig upp
i bDinn. Hún fann að andúð
hennar á honum jókst.
Hinrik var viðbjóðslega
væm-iiui og einfaidur eins og vant
var.
,.Heyrðu Eva".. hvislaði hann.
„1 dag ertu sætari og yndislegri
en þú hefur nokkru sinni verið.
Er það til þess að. gleðja mig
að þú klæðir þig svona?"
„Onei, alls ekki. Það er til
þess að gleðja sjálfa mig",
svár-aði hún önug.
44
HEIMILISRITIÐ 16
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
