Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
peninga fyrir fargjaldinu og fór
til hans.
Árangurinn varð eins og
bú-ast mátti við. Áður en langt um
leið tók hún að hafa náin mðk
við yngri menn og gamli
maður-inn varð til athlægis meðal
al-mennings. Hann grét yfir
örlög-um sínum og að lokum kórónaði
hún allt með þvi að hlaupa á
brott með einum af þessum
vin-um sínum. Það var ungur
svall-ari, er Blanchery hét, og hafði
enga fasta vinnu.
Fyrsta kvöldið komu þau að
gistihúsi, sem Poirot nokkur átti.
Hann var í fólkshraki, svo að
Jeanne bauðst til þess að hjálpa
til í eldliúsinu á meðan þau
dveldu þar. Blanchery átti
lítils-háttar af peningum, sem hann
hafði unnið sér inn daginn áður
og eyddi þeim öllum í vín í
gistihúsinu.
Að kvöldi hins fjórða dags er
þau dvöldu í gistihúsinu, vék
Jeanne sér að konu gestgjafans
og sagði:
„Fyrirgefið þér frú,’ég
skamm-ast mín voðalega, en Emile er
fullur og þegar svo er,
misþyrm-ir hann mér oft. Ef ég hefði
einhvern til þess að sofa hjá mér
— til dæmis eitthvert barnið
yð-ar — þyrði hann ekki að snerta
mig".
Frú Poirot sá ekkert
athuga-vert við það og sagði:
„Það er velkomið að Marcel
litli sofi hjá yður. Marcel, farðu
með frúnni og vertu góður
dreng-ur".
„Honum liður áreiðanlega vel
hjá mér frú. Góða nótt". Jeanne
tók í hönd honum og leiddi hann
upp í svefnherbergi sitt.
Eftir um það bil klulckustund
barði einn gestanna harkalega á
svefnherbergisdyr
veitingamanns-ins.
„Það er eitthvað grunsamlegt
á seyði i herberginu við hliðina
á því sem ég hef — herberginu
sem frú Blanchery sefur i. Ég
heyrði barnsvein — og
einkenni-legt korr".
Frú Poirot spratt upp frá
borðinu sem hún hafði setið við.
„Marcel er hjá henni. Eg skal
fara til hennar og sjá hvað um
er að vera".
Hún hljóp upp og bankaði á
dyrnar.
„Opnið þér, frú", kallaði hún.
Það kom ekkert svar. Það
eina sem heyrðist innan frá var
ofurlágt þrusk.
Frú Poirot kailaði á manninn
sinn.
Hann reyndi að opna dyrnar
og margkallaði á Jeanne, til
þess að komast inn, en
árangurs-laust.
Að lokum spyrnti hann í
hurð-ina og braut hana upp. Þá sáu
þau hina svonefndu frú
Blanc-hery grúfa sig yfir höfðagafl
rúmsins.
Hún leit við með tryllingslegu
augnaráði.
Poirot ruddist að rúminu og
102
HEIMILISRITDE)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
