Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
I
Maðurinn leit í flýti niður
fyr-ir sig. Hann brá litum og sagði
lágt:
„Ég veit ekki hvað þú hefur
alltaf að gera við peninga. Við
eigum nóg af hrísgrjónum, méli
og baunaolíu, og ekki skortir
kál i garðinum".
Konan kippti slitnu svuntunni
frá andlitinu og gekk fast að
honum með augun þurr af
ofsa-fenginni reiði. Hún studdi litlu,
grófgerðu og hrufóttu
höndun-um á grannar mjaðmirnar,
hall-aði hinum magra, stælta og litla
likama sinum í áttina til hans og
hrópaði:
„Heldurðu að maturinn sé
sama og föt ? Eru börnin ekki
orðin slcólaus? Eða sko flíkurnar
sem ég er i — ekkert nema
bæt-ur. Fyrir þremur árum fékk hanu
tiu silfurpeninga, frá félaginu
sem hann er í, og fyrir þá keypti
hann tvo stranga af grófum
hvítum dúk af sterkustu og
ó-dýrustu gerð, og ég litaði sjálf
efnið dökkblátt. Ég sneið tvo fatn
aði úr því handa honum, einn
handa. mér og einn handa elzta
drengnum okkar. Við göngum
ennþá i þessum fötum og þau
eru nú orðin svo bætt, að það
er ekki hægt að nota, þau lengur,
auk þess sem mig vantar efni í
bætur. Ég á enga skó til að fara
í og hvernig á ég að ganga
ber-fætt, sem hef reyrða fætur? Það
er allt öðru máli að ’gegna um
krakkana, þeir geta gengið
ber-fættir. Hann böivar mér i sand
og ösku og lætur mig standa uppi
með tvær hendur tómar. 1
morg-un var hann svo reiður, að hann
neitaði að borða heima. Hann
gerði sér lítið fyrir og keypti
sér brauð í kránni; allur góði
maturinn, sem ég var búinn að
búa til handa honum eyðilagðist.
Og hann sagðist enga peninga
eiga, en gat samt keypt mat útir
til þess að hefna sín á mér —"
Hún fór aftur að gráta af reiði.
„Það er ekki svo, að ég sé að
biðja um peninga fyrir síðum
kjól, eins og vissar stúlkur ganga
í um þessar mundir, Og ég veit
vel að hann ætti nóga peninga.
til þess að kaupa síðan kjól
lianda ákveðinni stúlku, en ekki
handa konunni sinni!"
Maðurinn fékk æðisgcnginn
svip. Hann stökk að konu sinni
með hnefann á lofti og ætlaði að
slá hana, en nokkrir hlupu til
og gripu í handlegg hans og kven
fólkið tók konuna og leiddi hana
nokkur skref frá. Einn mannanna
sem hélt honum, sagði hóglega:
„Mundu það, að hún er konan
þín og móðir barnanna þinna".
„Ég hef alið honum syni —
ég hef alið honum syni",
kjökr-aði konan.
í þessum svifum heyrðist
blíð-leg rödd gamallar, hrukkóttrar
og góðlegrar konu, Hún hafði
all-an tímann staðið utarlega í
hópn-um, dálítið afsíðis og hallast fram
á stafinn sinn. Nú sagði hú*
hrygg í bragði:
„Þið hjónin eruð ekki lengur
26
HEIMILISRITIÐ
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>