390 (Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur)

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K. 1. Uphaf sǫgu ins helga Óláfs konungs

scanned image

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

at vekja herinn; þá spurði hann, hvar Þormóðr skáld væri. Hann
var þar nær ok svarar, spurði, hvat konungr vildi honum.
Konungr segir: »tel þú oss kvæði nǫkkut«. Þormóðr settisk upp
ok kvað hátt mjǫk, svá at heyrði um allan herinn; hann kvað
Bjarkamál in fornu, ok er þetta uphaf:

141. Dagr es upp kominn,
dynja hana fjaðrar,
mál es vílmǫgum
at vinna erfiði;
vaki æ ok vaki
vina hǫfuð,
allir enir œztu
Aðils of sinnar.

142. Hár enn harðgreipi,
Hrólfr skjótandi,
ættum góðir menn,
þeir ’s ekki flýja,
vekka yðr at víni
né at vífs rúnum,
heldr vek ek yðr at hǫrðum
Hildar leiki.

Þá vaknaði liðit, en er lokit var kvæðinu, þá þǫkkuðu menn
honum kvæðit, ok fanzk mǫnnum mikit um ok þótti vel til
fundit ok kǫlluðu kvæðit Húskarlahvǫt. Konungr þakkaði honum
skemtan sína; síðan tók konungr gullhring ok stóð hálfa mǫrk
ok gaf Þormóði. Þormóðr þakkaði konungi gjǫf sína ok mælti:
»góðan eigum vér konung, en vant er nú at sjá, hversu langlífr
konungr verðr; sú er bœn mín, konungr, at þú látir okkr hvárki
skiljask lífs né dauða«. Konungr svarar: »allir munu vér saman
fara, meðan ek ræð fyrir, ef þér vilið eigi við mik skiljask«.
Þormóðr mælti: »þess vætti ek, konungr, hvárt sem friðr er
betri eða verri, at ek sjá nær yðr staddr, meðan ek á þess kost,
hvat sem vér spyrjum til, hvar Sigvatr ferr með gullinhjaltann«.

Siðan kvað Þormóðr:

143. Þér munk eðr unz ǫðrum,
allvaldr, náið skǫldum;
(nær vættir þú þeira?)
þingdjarfr, fyr kné hvarfa;
braut komumk vér, þó at veitim
valtafn frekum hrafni,
(viksk eigi þat) vága
viggruðr, eða hér liggjum.

K. 209. Dráp Hrúts af Viggju.

Óláfr konungr flutti herinn út eptir dalnum. Fór þá enn
Dagr með sínu liði aðra leið. Konungr létti eigi ferð sinni,
áðr hann kom út á Stiklarstaði. Þá sá þeir her bónda, ok fór
þat lið dreift mjǫk, ok var svá mikill fjǫlði, at af hverjum stíg
dreif liðit, en víða þar, er stórflokkar fóru saman. Þeir sá,
hvar sveit manna fór ofan ór Veradal, ok hǫfðu þeir á njósn
verit ok fóru nær því, sem lið konungs var, ok fundu eigi fyrr
en skamt var í milli þeira, svá at menn máttu kennask. Þar

<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>

Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >> https://runeberg.org/heimskring/0400.html

		Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 390 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll \| << Previous \| Next >>
	Project Runeberg \| Catalog \| Recent Changes \| Donate \| Comments? \|