- Project Runeberg -  RIT eftir Jónas Hallgrímsson / I. Ljóðmæli, Smásögur o. fl. /
267

Author: Jónas Hallgrímsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

— 267 —

sagði þetta við systur mína, fimmtán vetra gamla,
og klappaði saman lófunum af gleði. ,,Ég veit ekki,
við hvað þú átt, drengur!" — „Hvað á ég að sjá?"
sagði hún rétt á eftir og snéri sér við, því ég var
orðinn aftur-úr og horfði þegjandi ofan í jörðina.
„Hér hefir rignt ormum í skúrinni, en það var ekki
það, sem ég átti við". „Þú ert skýrleiks-barn",
sagði systir mín hlæjandi, „og kemur allténd upp
með eitthvað nýtt; við skulum tala um ormana þína
seinna; en hvað var hitt, sem ég átti að sjá?" Ég
var einatt vanur við að hún leiddi mig, á meðan ég
var yngri; en nú var ég orðinn 13 vetra gamall og
þótti vera of stór til þess; samt sem áður fannst mér
það allténd mesta skemmtun, og vann ég mér það
stundum inn með alls konar gamni og vinalátum,
þeg-ar við vorum einhvers staðar á gangi. ,,Leiddu mig
dál’tið", sagði ég og tók í höndina á henni, „annars
kostar sérðu ekki það, sem ég bendi þér á. — Þú
sérð fjallið hérna fyrir ofan okkur, gáðu nú að".
„Nei, ég sé ekki fjallið, frændi minn góður! var það
ekki annað en fjallið?" — „Og sérðu bunurnar bláu,
sem steypast fram af Bröttuskeið; ]>að er eftir
regnið áðan; lækirnir hafa allir vaxið og eru sumir
mórauðir. Hvernig lízt þér núna á fjallið?" ,,Ekki
nema vel", sagði systir mín, „það er fallegt og farið
að verða sumarlegt; en svona lítur ])að út á
hverj-um degi; þú verður að sýna mér eitthvað meira".
„Ég er að draga þig dál’tið á því, sem bezt er; sérðu
nú rindana þarna uppi á Bröttuskeið sunnanverðri?
Þeir eru fagurbleikir; manstu, hvernig þeir eru að
sjá í þurki?" Þetta seinasta sagði ég svo
borgin-mannlega og með svo miklum spekingssvip, að það
var auðséð á öllu, að ég þóttist hafa sagt eitthvað
merkilegt. Systir mín horfði stundarkorr. á rindana,
og sá ég, hvernig hýrnaði yfir henni. ,,Þú ert mesta

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 07:23:59 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/hjrit/1/0277.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free