Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 334 —
sem hér er um að ræða, lét hann einnig prenta i „Samlede
Digte" eftir sig; þau komu út þetta sama ár, 1837, 1.—2. b.;
3. b. kom löngu síðar. Kvæðið er á bls. 283—84 í 1. b. og er með
fyrirsögninni „Betlersken paa Hittersøen"; það er 9 er., 4 1.
Kvæði Jónasar var lagt út á dönsku af Olaf Hansen
(Ny-isl. Lyrik, 46—48) og á þýzku af J. C. Poestion (Eislandblüten,
54—55).
í öllum fyrri útgáfum, nema 3., er hverju er. skift i tvö, en
síðasta lina hvers helmings bendir til, að þeir myndi eitt er.*) ■—
Í frumpr. og 1.—3. útg. er i endi 3. 1. i 1. er. „og ótt", en það
kann að vera sprottið af prentvillu i frumpr.; mun hafa átt að
vera sem hér er og bezt fer á samkvæmt hinum ljóðlínunum.
Bls. 50—53. — GUNNARSHÓLMI. — Frumpr. i Fjölni,
IV., I., 31—34. Er þar smágrein sú fyrir framan kvæðið, sem
sett er hér. Jónas mun hafa ort kvæðið heima á Islandi sumarið
1837; hann dvaldi á Breiðabólstað í Fljótshlið, hjá séra Tómasi
prófasti Sæmundssyni, siðast í Júní og viku framan-af Júlí.
Mun hann þá hafa komið á Gunnarshólma.**) En það hefir
verið haft eftir Hallgrimi Tómassyni, systursyni Jónasar,***)
að hann hafi verið með Jónasi, þegar hann orti kvæðið. „Þeir
frændur riðu til Bjarna amtmanns á Möðruvöllu.****) Þá heyrði
Hallgrimur, að þeir, skáldin, voru að tala um Gunnar á
Hliðar-enda og önnur yrkisefni úr Njálu, og þótti honum sem Bjarni
skoraði á Jónas að kveða um Gunnar, en teldist sjálfur miður
um það fær. Síðan riðu þeir frændur inn á Akureyri. Um
jnorg-uninn varð Jónas eftir, og bað hann Hallgrim bera bréf til baka
og fá amtmanni. Hann gjörði svo. En er amtmaður lauk upp
bréfinu, stóð þar kvæðið. Bjarni las það, og með sýnilegri
til-finningu, og að því búnu mælti hann þessi alkunnu orð (segir
Hallgrimur): „Nú er mér einsætt að hætta við að yrkja".
Ut-gefandi Lýðs, séra Matthias Jochumsson, sem hefir ritað þetta
eftir Hallgrími, bætir við: „Þar var þá við staddur séra Páll
Jonsson (d. 1889), og sannaði hann oss munnlega þessa sögu". —
Bjarni var uppalinn á Hlíðarenda og hefir ort mörg kvæði um
Fljótshlíðina; má geta nærri, hversu sterk áhrif betta kvæði
hefir haft á hann.
*) Bragarhátturinn er hinn sami og á kvæöinu
„Meyjar-grát-ur" á bls. 211—12, og má hafa sömu lög viS, þótt þau séu aö vísu
viö helming’ hvers er., svo sem hér er sett.
**) Sbr. Bréf Tóm. Sæm., bls. 214—15.
***) Sjá Lýö.’l., bls. 23; sbr. einnig’ Lesbók Morgunbl. 18. Okt.
1925, bls. 8, og; e. fr. Mbl., XII., bl. 296, bls. 2.
****) ÞaS hefir veriS aö áliðnu sumri (í September) 1837, og
Hallgrímur þá 15 ára. Jónas f6r utan 24. Sept.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
