Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 346 —
upp á Hofmannaflot; þaðan upp á Biskupsflöt, Eyfirðingaveg,
um Goðaskarð, norður með Gagnfelli. Þaðan reið hann yfir að
Sandgíg og fór að skoða hann. Fylgdarmennirnir, Gunnar
Hall-grímsson skólapiltur og Páll Eyjólfsson í Skógarkoti, áttu að
vera á eftir með lestina (4 kofforta-hesta). En þegar Jónas var
búinn að athuga Sandgíg, fann hann hvergi lestina; hún hafði
villzt frá honum. Hann hafði ætlað sér að fara umhverfis
Skjald-breið þennan dag, og í Efri-Brunna, veginn, sem þangað liggur
af Eyfirðingavegi, fram-með Skja’idbreið að norðanverðu. Þótt
hann missti af lestinni, hélt hann leiðar sinnar, — aleinn.
Þenn-an dag hefir kvæðið sennilega orðið til. •— Eftir að Jónas hafði
lokið athugunum sínum um daginn, komst hann í ákveðinn
áfangastr.ð, en fann þar ekki lestina. Hann var mjög ferðlúinn,
lagðist niður í döggvotu grasinu og sofnaði. — Næsta morgun
fann hann lestina, góðan spöl frá.*) — Sennilega hefir hún
íar-ið upp-eftir að vestanverðu við Skjaldbreið. -—- Jónas fór svo
upp á Kaldadal og ofan að Húsafelli um kvöldið; var þar 2
næstu daga um kyrrt og mun- þá hafa skrifað þar bæði
ferða-skýrsluna og kvæðið. — Hannes Hafstein lýsir þessu atviki
einkar-fallega í ævisögu Jónasar, framan-við 2. útg., bls. XXXI—
XXXIII. — Segir hann, að kvæðið hafi fallið í stuðla í
Efri-Brunnum um nóttina, en hvorki er það líklegt né kemur vel heim
við orð Jónasar í dagbók hans og kvæðinu sjálfu. Af því má
helzt ráða, að hann hafi byrjað það, er skein „á tinda
morgun-sól", og lokið við það, er hann trað einn „með hundi og hesti
hraun — og týnd er lestin öll". — Hann nefnir hest sinn í 1. 1.
3. er.; segir Páll Eyjólfsson, sem var fenginn Jónasi iil fyigdar
þennan dag, að Baldur hafi verið ljósskjóttur,**) sérlega
falleg-ur og góður hestur, sem nióðir Jónasar hafði gefið honum (sbr.
Dvöl, 6. ár, bls. 8). Jónas gåt um hund sinn í bréfi til Konráðs
síðar, sjá II. b., bls. 90—91 (m. aths.).
Kvæðið hefir verið lagt út á dönsku af Olaf Hansen (Isl.
Renæssance, 97—100, Udv. isl. Digte, 115—181, og á þýzku af
J. C. Poestion (Isl. Dichter d. Neuzeit, 351—53, Eislandblüten,
38—40).
Kvæðið má syngja með mörgum lögum, en er venjulega
sungið með lagi eftir J. H. Stunz.
Bls. 96. — ALDARHÁTTUR. — Frumútg. í Fjölni, VIII.,
54. Lesið á fundi í Fjölnisfél. 10.(?) Apríl 1845. Vísan er vafa-
*) Sbr. ferðabók Jónasar frá þessari ferö, III. b., bls. 147—52,
og bréf til .Tap. Steenstrups, II. b., b)s. 77—79.
**) Mun bó vera sá, er Jónas nefndi sjálfur ljósgráan, sjá III.
b., bls. 261.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
