Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 418 —
óvíst, að hún hafi vitað gjörla um hagi hans og þessar óskir
sonar hans. Gottskálk dó einn og umkomulaus í sjúkrahúsi
Vartov-stofnunarinnar 24. Okt. 1806. — Það mun hafa verið
fyrri hluta árs, eða líklega vorið 1807, að B. Th. gerði 3. og 4.
lágmyndina á fontinn: Jesus blessar börnin, og „þrír englar"
(eða ,,Trú, Von og Ast"). Um sumarið heppnaðist honum að
fá ágætan stein í fontinn, fegursta marmara frá Carrara,
mjall-hvítan. Næsta ár um haustið, 22. Okt. 1808, skýrði hann :?rú
Schimmelmann frá, að nú væri verki sínu lokið. Barónninn
hafði lagt út, það sem B. Th. hafoi goldið öðrum. Sitt Verk
setti hann ekki verð á. Frúin sendi honum brjóstnál í
vináttu-skyni, setta gimsteinum. Arið eftir sendi hann gipsafsteypu af
fontinum til Hafnar og vakti hún þar þegar mikla aðdáun, en
loks árið 1815 var fonturinn sjálfur sendur til Danmerkur, eins
og Jónas tekur einnig fram. Aður en hann yrði settur þar, cem
hann átti að vera, var hann hafður til sýnis í Höfn, ásamt
nokkurum brjóstmyndum og uppdráttum eftir B. Th. Nú var
sem allra augu i Höfn opnuðust fyrir snilld meistarans. Áður
höfðu menn að sönnu haft sannar sagnir og þær glæsilegar, en
nú gátu þeir skoðað sjálfir með eigin augum. — Konungur, er
áður hafði verið kaldur fyrir B. Th. sem öðrum listamönnum,
og krónprinsinn (siðar Kristján 8.), er lengi hafði dáðst að
B. Th., gengu nú fram i því að greiða honum veg og — fá hann
heim til Hafnar, að minnsta kosti um stund. Schubart barónn
var þá heima, og urðu nú áhrif hans og systur hans á hugi
manna auðveld, þvi að nú talaði B. Th. fyrir sér sjálfur, með
þessu listaverki sinu, betur en þau gátu gjört það.
Árið 1819 kom hann aftur heim til Hafnar, eftir 23 ára
fjarveru. Nú var margt breytt, og margt horfið, þar á meðal
foreldrar og æskuheimili. Danir dáðust nú að honum, kepptust
um að votta honum ást og aðdáun. Það gerðu raunar allir,
all-ar götur frá Róm til Hafnar og suður aftur. — En hann mun
hafa minnzt þess, að hann átti aðra ættjörð, sem hann hafði
aldrei séð og hafði enn ekki getað heimsótt. Hann langaði til
að senda henni eitthvað til sannindamerkis um sonarást sina.
Skirnarfonturinn hafði vakið almenna aðdáun i Danmörku,
fyrstur allra verka hans. Hugur hans var hjá föður hans, þegar
hann var að gera fyrstu myndirnar á fontinn. Teldist það sómi
fyrir hið göfuga greifafólk, að fá þennan font til kirkjunnar
á Brahe-Trolle-borg, skyldi kirkjan hans afa hans í Miklabæ
njóta engu minni sæmdar. Og þótt ýmsir aðrir óskuðu að fá
sams konar font, og þótt ótal störf og annir tækju fanginn
huga og hendur, gerði hann nýjan font, að mestu leyti með
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
