Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— XXX —
sem hann ritaði um hann í Þjóðólf, XII., 140—41: „Þeir eru
uppi um land allt, sem nutu fræðslu hans í skólanum, og er
óhætt að fullyrða, að þeir allir munu ljúka upp sama munni
um það, að hann hafi látið sér mjög annt um framfarir þeirra
og siðgæði, sem í skólann gengu, og að hann vandaði rækilega
um við þá, þegar þeim varð eitthvað áfátt, og gekk ríkt eftir,
að engir ósiðir næði að festa rætur í skólanum". Enn fremur
segir hann, að lektor hafi verið „ávallt elskaður af skólans
lærisveinum, því þeim gat eigi dulizt sá föðurlegi velvilji og
umhyggja, sem hann bar fyrir þeim, og hversu hann vildi þeim
vel í öllu", o. s. frv. Um kennslu lektors segir Þórður: „Var
hún ljós og skiljanleg, einkum fyrirlestrar hans, enda var hann
mikill guðfræðingur og lærður vel, en fremur var honum stirt
um mál, og jafnframt var hann nokkuð fljótmæltur; — — —
en allt, sem hann ritaði, var ljóst og vel hugsað, málið einfalt,
lipurt og tilgjörðarlaust". Um útlit lektors kemst Þórður svo
að orði, að hann hafi verið „meðalmaður vexti og þó tæplega,
grannvaxinn, en þó limaður vel, kringluleitur í andliti,
augna-ráðið fjörugt, svipurinn hreinn og góðmannlegur; — — —
viðmótið blítt og tilgjörðarlaust". Jón lektor mun hafa verið
kennari í trúarbrögðum, útskýringu Nýja-testamentisins og
hebresku".*) — Dr. Hallgrímur Scheving var meðalmaður á
hæð, segir Gröndal; „andlitið bjart og mikið, skegglaust og
ró-legt, og yfir höfuð hafði hann heimspekings-blæ yfir sér; það
mátti segja, að hann væri stóiskur, enda var hann stakur reglu-
maður, sat alltaf yfir bókum sínum eða ritaði.–-Hann
var þægilegur viðtals, en það var allt af svo miklum setningi
og svo fjarlægt okkar æsku, að við skoðuðum hann aldrei
nema eins og einhverja heimspekilega veru, sem við litum upp
til með lotningu. Hann var ekki lipur, en gat þó verið
gaman-samur og skemmtinn heima hjá sér; alltaf alvörugefinn í
skól-anum. Hann ritaði stirðlega bæði íslenzku og latínu; sem
philolog gerði hann engin áhrif á mig, en hann unni
náttúru-vísindum og gat talað vel um þau og íslenzka fræði í þeirri
grein, eftir því sem gera var, þó hann væri ekki
náttúrufróð-ur".**) Dr. Hallgrímur kenndi latínur.a í skólanum. — Um Björn
*) Um trfiarbragðakennsluna í Bessastaöaskóla ritaði Tómas
Sæmundsson I Fjölni, V. árg., bls. 129, o. s. frv.
**) Það er ástæða til aS bera þessi ummæli saman viS ummæli
séra Sveinbjarnar Hallgrímssonar í ÞjóíSólfi, III., 220, er
Hallgrím-ur Scheving hætti kennslustörfum (1850). í íslendingi, II., 142—43,
er einnig grein um hann, eftir Pál Melsted, og í Sunnanfara, V., 17—
19, önnur eftir Jón Þorkelsson, síSar þjóíSskjalavörtS. í æfisögu J6n-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
