Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— XXXI —
Gunnlaugsson ritar Gröndal m. a., að hann hafi verið „hár og
gildur, höfuðmikill og með stórt andlit og alltaf rólegt; aldrei
brá honum til reiði eða annara geðshræringa, svo menn viti.
–-Gunnlaugsen var ekkert annað en mathematicus, en
þar var hann lika genius; öll hans heimspeki var tóm
mathematik; –-hann var skapaður til að vera visindamaður, en
ekki skólakennari. Hann var hinn gæfasti maður og gåt vel
gert að gamni sinu.–-Það, sem hann hefir ort, er að
eins samanbarinn rimleikur og ekki gert af neinni skáldgáfu,
þvi hana hafði hann ekki, en hann orti eins og aðrir, sem ekki
eru skáld". — Auk stærðfræði og flatarmálsfræði kenndi
Björn dönsku og islenzkan stil í skólanum.*) — Loks segir
Gröndal um Sveinbjörn Egilsson, föður sinn, þetta m. a.:
,,Fað-ir minn var með minni meðalmönnum á vöxt, grannur og vel
vaxinn, ekki sterkur, en snarpur og liðugur.–-Á Bessa-
stöðum gekk hann á stutttreyju eins og gullsi (þ. e. Þorgrimur
gullsmiður) og skólapiltarnir, en seinna tók hann upp kjól og
frakka.–-Sjaldan reiddist faðir minn, en honum sárn-
aði, ef honum likaði ekki, og kom þá á hann raunalegur
reiði-svipur, sem ég man alltaf eftir; okkur stóð þá ótti af honum,
en sá ótti var ekki hræðsla, heldur óánægja út af því að hafa
styggt hann; en þetta vildi sjaldan til; hann var
hversdags-gæfur og hógvær, enginn hávaðamaður. — — — Hann var
með fremstu og liprustu skáldum á seinni tíð, og af honum
hefir Jónas Hallgrimsson helzt fengið áhrif, bæði í bundnum og
óbundnum stil.–-Hann kunni vel til söngs; — — —
hann lék vel á flautu". — Sveinbjörn kenndi grisku, sögu og
landafræði í skólanum.**)
Þessar umsagnir Gröndals um kennara Jónasar og sína á
Bessastöðum eru að sjálfsögðu ekki einhlítar, enda eru
menn-irnir vel kunnir af ýmsu öðru, en ummæli Gröndals eru mjög
hispurslaus, byggjast á all-góðum kunnugleik og að nokkru
sjálfsagt á almennu áliti og umtali skólabræðra hans. En þess
verður að minnast, að Gröndal skrifar um kennarana eins og
asar framan-við 2. útg\ ljóSmæla hans, bls. XIII, segir höf.,
senni-lega eftir Páli Melsted, að dr. Scheving hafi stundum fengiö Jónasi
og nokkrum öðrum piltum, sem hagmæltir voru, dæmisögur, og
sagt þeim ats yrkja útaf, „og settust þeir þá upp í lokrekkjur sínar
og kvát5u". Veröur nú ekki séö, hversu mikil brögð hafa veriö aö
þessu.
*) Helztu ritgerSir um Björn eru í Andvara 1883 og í
Land-fræðiss. Isl. Dómur Gröndals um skáldskap Björns er ósanngjarn.
**) Ævisaga Sveinbjarnar er framan-vi’8 rit hans, II. bindi,
Rv. 1856.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
