Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— XL —
fremur útlegging Jónasar af upphafinu á Carric-thura (I. b.r
bls. 195—96), með aths., ef útlegging skyldi kalla, bví að miklu
er kvæði hans meira listaverk en hinar skáldlegu setningar i
óbundnu máli, sem hann hafði fyrir sér. — Sagt er, að
skáld-skapur Bjarna Thorarensens hafi haft djúp áhrif á Jónas á
skólaárum hans og að Jónas hafi kunnað kvæði hans
utanbók-ar og lesið þau stundum upp fyrir skólabræðrum sinum.*) —
Hann kann að hafa þekkt fáein þeirra á skólaárum sínum, bau
er þá höfðu birzt á prenti, helzt i Klausturpóstinum og
Sagna-blöðum Bókmenntafélagsins, en ekki voru þau mörg. Einnig
kann hann að hafa komizt yfir uppskriftir af sumum
óprentuð-um kvæðum eftir Bjarna á þeim árum, en ekki er kunnugt, að
Jónas hafi þá kynnzt honum sjálfum.
Svo leið veturinn (1827—28) á enda. Sumardagurinn
fyrsti rann upp og Jónas heilsaði honum með gamankvæði, i
anda Bellmans og með alkunnu Bellmans-lagi. Sumardagurinn
tekur kveðjunni með mikilli alvörugefni, en ’þegar Jónas leggur
honum þessi orð i munn:
„Hulinn, — himins er það ráð, —
bind ég á baki þér bagga örlaga þungan",
þá vissi hann ekki, hvílikt sannyrði honum gafst. Það er engu
líkara en, að óljóst hugboð hafi valdið þeirri spásögn.
Séra Gunnar Hallgrimsson, prestur i Laufási, bróðir
Þor-láks i Skriðu, dó 15. Febr. Gunnar, sonur hans, var há orðinn
roskinn maður, 47 ára gamall. Hann var í Reykjavik; haf£i
Geir biskup Vidalín útskrifað hann 1804, og síðan hafði
Gunnar verið skrifari hans allt til þess, er biskup dó, 1823. Hann
hafði fengið lækningaleyfi 1815 og fékkst mikið við
lækning-ar. Móðir hans óskaði eftir, að hann kæmi nú norður og tæki
við brauðinu eftir föður sinn. Hann sótti um það, fékk
vonar-bréf fyrir því 19. Mai og vigðist þangað 1. Júni. Hann átti
dótt-ur i Reykjavik, Þóru að nafni. Móðir hennar var Guðrún
Jóns-dóttir; hafði hún verið honum samtiða hjá biskupi, er hún var
fyrir innan tvítugt (1810—11). Þóra var fædd á Esjubergi
4. Febr. 1812 og hafði síðustu 5 árin verið hjá Sigurði
Thov-grimsen, land- og bæjarfógeta, eða réttara sagt konu hans, frú
Sigríði, bróðurdóttur Geirs biskups, en nú tók séra Gunnar
hana með sér norður. Hún var mjög efnileg og falleg stulka,
hvers manns hugljúfi. Þau fóru landveg norður, og varð Jónas
þeim samferða. Þeim Þóru og honum leizt vel hvoru á annað;
*) LjótSmæli, 2. útg., bls. XII—XIII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
