Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— LV —
ævisögu Jónasar, sem er framan-við 2. útg. ljóðmæla hans, bls.
XIV, að stúlka hafi verið í Reykjavik, sem hann hafi verið
ást-fanginn af, en aldrei beðið, vegna þess, að hann hafi verið
hræddur um, að framtíð sin væri óviss. Er hér óefað átt við
Christiane Knudsen, og mun réttara, að hann hafi aldrei beðið
hennar, enda var hún leynilega trúlofuð öðrum, og mun Jónas
ekki hafa orðið var við, að hugur hennar hneigðist neitt til hans
sjálfs.*)
Það er ekkert, sem bendir á, að þessi hrifning Jónasar hafi
fest verulega rætur i sál hans. Hann sá brátt, að hann gat engri
gagnást mætt frá hlið Christiane af þeirri eðlilegu ástæðu, að
hún var öðrum heitin og ástum bundin. Ef til vill hefir hann í
fyrstu, árið 1831, haft nokkra von um, að hann myndi ná
ást-um hennar, eða ekki getað hrundið alveg frá sér
tilhneiging-unni til að vera návistum við hana, en það er þó óvíst, hvort
þar sé að finna nokkra ástæðu fyrir því, að hann fór ekki utan
það ár. Það, sem um það hefir verið sagt, virðist ekki hafa
get-að stuðzt við annað en getgátur einar.
Þessi bréf þeirra Jónasar og Jóhanns til Magnúsar
Eiriks-sonar varpa nokkru ljósi á líf Jónasar og líðan þennan vetur,
1831—32.
Við störf sín á skrifstofu landfógeta og bæjarfógeta
öðlað-ist Jónas eðlilega allmikla þekkingu á lögum og réttarfari,
með-ferð mála og öllu þess háttar. Eins og sjá má af
landsyfirréttar-skjölum frá þessum árum,**) skipaði Krieger stiftamtmaður
hann að minnsta kosti sex sinnum verjanda í málum fyrir
lands-yfirréttinum; í fyrsta skiptið 7. Marz 1831, en í síðasta skiptið
4. Apríl 1832. í öll skiptin leysti Jónas starf sitt mjög vel af
hendi. Fyrsta málið var barneignamál vinnumanns norður í
Þingeyjarsýslu; þótti amtmanni meðferð þess i héraði
varhuga-verð og óskaði dóms landsyfirréttarins. Sækjandi var Olafur
Finsen sýslumaður. Hann krafðist þess, að málinu yrði vísað
heim aftur eða að héraðsdómurinn stæði óraskaður. Jónas
mót-mælti því ekki mjög, að málinu yrði vísað heim aftur, en taldi
það til litils gagns og fór fram á, að héraðsdómurinn, sem var
Christiane þá aftur aS Landakoti meiS 2 börn sín. 1835 voru þau I
Reykjavik, en skömmu síðar fluttust þau vestur til Dýrafjaröar,
og var Thomsen þar kaupmaður nokkur ár; sumariö 1S40 munu þau
hafa farið þaöan alfarin til Danmarkar.
*) Sbr. einnig Iðunni 1928, bls. 280—81, og enn fremur 283.
**) Sjá einnig Landsyfirréttardóma og hæstaréttardóma í Isl.
málum 1802—1873, IV, 34 og 88. — Dr. Björn Þóröarson lögmaSur
hefir vakið eftirtekt höf. á at5 athuga þetta.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
