Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— LVII —
fremur fékk hann 17. Mai kansellíráðsnafnbót. Mun hann hafa
komið heim til Reykjavíkur um vorið, og létti nú störfum á
Jón-asi. Samkvæmt fyrirætlun sinni tók hann nú að hugsa til
utan-ferðar um sumarið.
Um veturinn hafði hann fengið skirnarvottorð sitt að
norð-an, dags. 6. Febrúar, og 25. s. m. hafði hann lagt inn í
jarða-bókarsjóðinn 40 dali, er skyldu aftur greiddir P. J. Petersen
kaupmanni af ríkisfjárhirzlunni i Höfn.*)
Siðan hann orti kvæðið „Söknuður" um árslokin 1829, hafði
hann svo að segja ekkert ort á íslenzku. En nokkru áður en
hann fór af landi burt, gafst honum tilefni til að setja saman
íslenzkt kvæði. Frú Guðrún Stephensen í Viðey, kona Magnúsar
konferensráðs, andaðist 12. Júlí. Jónas mun hafa kynnzt þeim
feðgum i Viðey og kann að hafa fundið löngun hjá sér til að
votta þeim vinsemd sína og hluttekning við þetta tækifæri, en
ekki er það raunar ólíklegt, að hvötin hafi komið utan-að og
ekki að innan. Kvæðinu svipar að nokkru leyti til sumra kvæða
hans frá skólaárunum, það er með fornum bragarháttum eins
og þau sum, og 2 ljóðlínur eru alveg eins í því og einu þeirra
(I. b., bls. 33—35, með aths.). Það er eftirtektarvert, og
sjálf-sagt að yfirlögðu ráði gert, að kvæðið er mestmegnis um
Magn-ús, en ekki beinlínis um hina framliðnu frú hans. Það er með
ljóðahætti, en 2 erindin, sem hann leggur Magnúsi í munn, eru
með málahætti.
I ljóðakverið frá skólaárunum og þessum fyrri
Reykjavíkur-árum hefir hann loks skrifað 2 íslenzk erindi, sem hann kveðst
hafa „skrevet i N. Ks Stambog" (I. b., bls. 35—36, með aths.).
Þau eru að líkindum einnig ort eftir annars, þ. e. N. Ks., ósk og
ekki fyrst og fremst af eigin hvöt. I fyrra erindinu er ruglað
saman tveim bragarháttum, eins og dæmi finnast til í fornum
kveðskap, — erindi, sem hafa verið aflöguð; bendir þetta til, að
Jónas hafi ort þessi erindi sin í hálfgerðu flaustri.
í ævisögu Jónasar framan-við 2. útg. Ijóðmæla hans, bls.
XIV, er sagt, að hann hafi haft gott af veru sinni í Reykjavik
þessi ár og menntazt þá mikið, enda verið mjög reglusamur og
samvizkusamur. Hið síðara er vafalaust, en svo er að sjá af
bréfum Tómasar, að talið hafi hann litlar likur til, að Jónas
menntaðist mikið á þeim árum, enda var þar þá lítið menntalif,
*) Skjal því viSvíkjandi er í K. G. 31 a. Það er ekki
ósenni-legt, aö L. A. Krieger stiftamtmaður hafi gefiS Jónasi þessa 40 dali
sem feröafé og lagt þá inn sjálfur. Víst er, aö hann styrkti nokkra
Islenzka stúdenta til náms, sbr. Sunnanpóstinn, 3. árg., bls. 118.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
