Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— CXXXIII —
Steenstrup kvað raunar (i bréfi sinu 27. Marz næsta vor), að
ekki væri hægt að senda neitt frá dýrafræðissafninu að sinni,
þar sem hann væri sjálfur úti í Sórey og Reinhardt hefði verið
mjög veikur. „Men det skal altsammen komme med Tiden",
skrifaði hann. •— Forchhammer skrifaði einnig (siðar um
vor-ið) og kvaðst mundu senda ákveðin sýnishorn af hinum íslenzku
bergtegundum, þegar ritgerð hans um þær, sem þá var
ver-ið að prenta, væri komin út og hann gæti látið hana fylgja með.
Ef til vill hafa beir orðið við þeirri ósk Jónasar, að senda
honum handa safninu nokkur sýnishorn af bergtegundum og
stein-um, eintök af náttúrugripum úr dýraríkinu og eitthvað af
ílát-um til að varðveita og sýna safngripina i. Því að nú hafði hann
ákveðið að stofna ekki að eins steinafræðissafn, heldur einnig
dýrafræðissafn. Framkvæmdirnar munu þó að líkindum hafa
orðið minni en Jónas óskaði. Safnið komst samt á fót fyrir hans
tilstilli og með þeim bergtegunda- og steina-sýnishornum, m. fl.,
sem hann hafði safnað saman á ferðUm sinum 1839—41, en þá
náttúrugripi, sem hann safnaði saman á ferð sinni næsta
sum-ar, mun hann hafa flutt með sér til Hafnar, og er óvíst að
nokkuð af beim hafi komið siðar til Reykjavikur. Því miður er
nú ekki fullkunnugt um, hversu fjölskrúðugt og stórt safnið
var orðið, þegar Jónas yfirgaf það, né hvort það hefir aukizt
siðan, unz bað var afhent skólanum, sem mun hafa verið gert
bráðlega eftir að hann var fluttur til Reykjavikur, 1846. Það
hefir sennilega verið geymt þangað til í „svartholinu", „setið
inni" í 5 ár, eða jafnvel lengur, því að ekki var farið að kenna
náttúrusögu í skólanum fyr en veturinn 1847—48; þá kenndi
Björn Gunnlaugsson dýrafræði í 1. bekk 2 stundir á viku. —
Næsta vetur kenndi Hannes Árnason náttúrusögu, bæði
dýra-fræði og steinafræði, 11 stundir á viku; lætur hann þess getið í
skólas’kýrslunni, að mikið af skólans steinasafni sé „ágæta-gott
og vel valið, með glöggum kennimei-kjum, bó eigi sé stórt".
Síð-an mun safnið ekki hafa verið aukið neitt, að heitið gæti, fyr
en á skólaárunum 1853—54, dýrafræðisdeildin, og 1858—59,
steinasafnið. — Af hinu upphaflega safni Jónasar eru enn til í
skólasafninu allmörg sýnishorn af íslenzkum bergtegundum o. fl.
frá ferðum hans á árunum 1839—41, og fylgja enn miðar hans
með þeim, með greinargerð um tegund og hvar og hve nær hann
hafi tekið hvert sýnishorn.*)
*) Því miður mun skólasafniö liafa færzt nokkuð úr lagi, er
þaS var eitt sinn boriS út á skólablettinn, vegna þess aö áliti«
var, aö skólanum stæöi hætta af eldsvoöa, sem kom upp í
ná-grenninu.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
