Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— CLXXVIII —
þessa „Hypokondri", sem hann álítur ásækja sig, þá er það við
það að athuga, að Jónas á sennilega ekki við eiginlega
„Hypokondri", ástæðulausa eða ofmikla sjúkdómshræðslu, heldur á
hann við þunglyndi sitt, að hann var stundum í svo slæmu skapi,
að hann þjáðist af. Hann fann eða vissi, að það var ekki
heil-brigt sálarástand eða eðlilegt. Hann varð einkum var við þetta
í skammdeginu, og síðan hann lá veikur veturinn 1839—40, eins
og áður er getið. Hér hefir sennilega verið um eins konar
ættar-fylgju að ræða, snert af sinnisveiki (manio-depressiv Psykose),
sem gerði þá helzt vart við sig, er ill likamleg liðan bættist við,
veikindin, er hann lá, og myrkur og kuldi að vetrinum. — Nú
hafði þessi vetur, 1844—45, verið harður og frostasamur i
Dan-mörku, einkum eftir áramótin. „Frostið var mjög langvinnt og
var hér, þá er það var mest, 15 mælistig R., en á Jótlandi meira;
i Pétursborg varð það stundum 26 mælistig; í Norvegi 20. ísalög
voru hér svo mikil, að menn oftsinnis óku á sleðum héðan og
yfir til Skáneyjar; og svo langvinn voru þau, að allar
skipa-ferðir voru tepptar — þar til snemma í April-mánuði, og þó var
þá víða svo mikill is með löndum, að saga varð hann í sundur
til þess að skip þau, er þegar lágu ferðbúin, gætu komizt frá
landi".*)
Jónas minnist á fleira i bréfinu til Þórðar Jónassens, en
vík-ur þó enn að hinu sama: „Lægi alltént vel á mér, gæti ég
sjálf-sagt ort betur".
Samkvæmt boði konungs 6. Marz árið áður átti alþingi nú
að koma saman 1. Júli þetta ár í Reykjavik. Jón Sigurðsson hafði
verið kjörinn þingmaður fyrir Isafjarðarsýslu, og hugði nú á
heimför með vorskipum til Vestfjarða. Landar í Höfn héldu
honum skilnaðarsamsæti og orti þá Jónas kvæðið Leiðarljóð (I.
b., bls. 147—49). Jónasi var kunnugt um, hversu Jón ætlaði að
haga ferð sinni, og því vísar hann honum leið á þann hátt, sem
hann gerir í 2 fyrstu erindunum, en síðan gerir hann ráð fyrir,
að Jón, er hann ríður að vestan til alþingis, komi loks eitt
fag-urt sumarkvöld á alþingisstaðinn og verði fyrir töfrum
náttúr-unnar á hinum fornhelga þingstað. Jónas bregður upp
yndis-legri náttúrulýsingu af staðnum, þegar Jón Sigurðsson fetar þar
í hin fornu fótspor goðanna og ríður á Þingvöll í kvöldkyrðinni.
Þetta hlaut að verða hátiðleg stund. — En staðurinn er enn
auð-ur; reiðir manna hafa tafizt. — „Nei, ef satt skal segja,
sunn-anfjalls þeir spjalla; þingið fluttu þangað þeir á kalda eyri".
*) Sklrnir, 19. árg., 199—200.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
