Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— 135 —
mikil; en það höfum vér áður séð, að flóð og fjara
kemur af því, að aðdráttarmagnið má sér mikið eða
lítið á jörðunni, eftir því sem staðirnir á yfirborði
hennar eru fjær eður nær þeim líkömum, sem að sér
draga. Meðalfjarlægð tungls frá jörðu er 51,536
míl-ur, og þvermál jarðarinnar er 1719 mílur;
iljastaður-inn N (Fig. 1) er því Vso fjær miðju tungls en
hvirf-ilstaðurinn Z, og aðdráttarmagni tunglsins munar því
töluvert á báðum þeim stöðum. Meðalfjarlægð sólar
frá jörðu er 20,666,800 mílna; mismunur fjarlægðanna á
N og Z frá miðju jarðar er þvi aðeins V12000, og mismunur
aðdráttarins harla lítill, þó eigisvo, að ekki beri á honum.
Setjum nú, að S
{Fig. 2) sé miðja sólar,
og A-B kafli ur
jarð-brautinni kringum
sól-ina; hinir stafirnir þýða
hér sama og í Fig. 1.
Af því jörðin gengur í
hring um sólina, myndi
hver hluti hennar vera
á kasti, sem steini sé
snarað úr slöngu, og
fjarlægjast hver annan,
ef aðdráttarmagn jarð-
arinnar sjálfrar orkaði ekki að halda þeim saman.
Slöngukast þetta er almennt kallað
miðflótta-magn, og er það mest á staðnum N, á C, n og m
er það minna og jafnmikið á þeim öllum, og á
staðn-um Z er það minnst. Þetta er gagnstætt því, sem vér
höfum áður heyrt um aðdráttarmagnið, því mest er
það á Z og minnst á N. Slöngukastið lyftir því^sjón-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
